Dzisiejsze pokolenie uczniów wie, czego chce. Jest bardzo świadome swoich potrzeb. Wychowane w czasach wielokrotnego wyboru nauczyło się wybierać i decydować o sobie. Dokładnie wie, na czym mu zależy. W szkole dla wielu nauczycieli jest to trudne do zrozumienia, jeszcze trudniejsze do zaakceptowania. Nauczyciele nie mogą często zrozumieć, że odmowa to nie znak protestu, czy negowanie autorytetów, ale świadomość możliwości wyboru.

Wiele osób, w tym nauczyciele i rodzice, a także niektórzy naukowcy, nie uważa informatyki za niezależną naukę, a zatem także, za szkolny przedmiot. Wiele z tych osób myli i utożsamia informatykę z technologią informacyjno-komunikacyjną i sprowadza edukację informatyczną do udostępniania uczniom i nauczycielom komputerów i Internetu w szkole i w domu. Nie odróżniają oni stosowania komputerów i sieci Internet od studiowania podstaw informatyki.

Wypadałoby jakoś podsumować te minione 365 dni w edukacji. Wszystkiego nie da się opisać, więc wybrałem kilka spraw, które moim zdaniem miały duże znaczenie dla rozwoju polskiej edukacji w 2011 roku. To oczywiście subiektywny wybór i oceniając po komentarzach użytkowników Edunews.pl w minionym roku, tematów do dyskusji i oceny można wybrać znacznie więcej.

Niewątpliwym autorytetem w dziedzinie psychologii jest Howard Gardner, który w 1983 roku w książce "Ramy umysłu" zaprezentował własną teorię ośmiu inteligencji. Według uczonego inteligencja to "potencjał biopsychologiczny służący przetwarzaniu specyficznych form informacji w określony sposób. […] Zdolności intelektualne są nierozerwalnie związane z kontekstem, w którym żyjemy, oraz ludzkimi i przedmiotowymi zasobami, które mamy do dyspozycji."

Jednym z kluczowych wyzwań rozwojowych, przed którymi obecnie stoi Polska, jest dostosowanie edukacji do przemian cywilizacyjnych i zmieniającej się rzeczywistości społeczno-gospodarczej. Zmiany w obszarze edukacji wymagają dogłębnego przemyślenia konstrukcji instytucjonalnej tego systemu, zwłaszcza, że w kontekście przerzucania przez MEN kosztów reformy edukacji na samorządy lokalne, system ten może okazać się (i okazuje się – jak na przykład przy dostosowaniu szkół do potrzeb edukacji 6-latków) niewydolny.

Dyrektorzy szkół i nauczyciele denerwują się, że zamiast pracować bezpośrednio z uczniem, zbyt dużo czasu poświęcają zwykłej, często niepotrzebnej pisaninie. A liczba pisemnych prac szkolnych wzrasta. Na potrzebę ograniczenia lub eliminacji szkolnej biurokracji wskazuje wielu. Czy naprawdę nie ma skutecznego sposobu na szkolną biurokrację?