W najnowszym artykule Against Brain Damage Ethan Mollick, autor bloga One Useful Thing, ostrzega przed niekontrolowanym wykorzystaniem sztucznej inteligencji w edukacji. Jego teza jest radykalna, ale trafna. Jeśli pozwolimy uczniom korzystać z AI bez refleksji, mogą utracić zdolność samodzielnego myślenia. Uczenie się stanie się jedynie iluzją procesu poznawczego. Praca stworzona przy udziale AI może sprawiać wrażenie oryginalnej, choć trudno określić, kto jest jej rzeczywistym odbiorcą? Uczeń, nauczyciel czy może tylko algorytmiczny system.

Na zaproszenie Centrum Kulturalno-Bibliotecznego w Dobrym Mieście odwiedziłem to małe, urocze warmińskie miasteczko. Gdy wyruszałem na spacer entomologiczny w Dobrym Mieście, przygotowany byłem na wszystko – a może raczej na to, co niespodziewane. Do południa było słonecznie, ale prognoza pogody zapowiadała deszcz. Jaki spotkam teren, kto przyjdzie i jaka będzie pogoda - to niewiadome przy każdym spacerze edukacyjnym. Przecież takie spotkania z przyrodą to zawsze loteria, zwłaszcza na nieznanym terenie.

Jak to możliwe, że niektórzy ludzie nie odczuwają istotnej poprawy samopoczucia, zarówno fizycznego jak i emocjonalnego, mimo, że odpoczywają? Wbrew pozorom nie są to odosobnione przypadki. Wobec takich sytuacji warto zastanowić się czy to w jaki sposób spędzamy wolny czas pozwala na efektywną regenerację i czy sprawi, że późniejszy powrót do obowiązków odbędzie się z w pełni ,,naładowanymi akumulatorami”.

Najnowsze badania pokazują, że już 1-2 godziny biernego oglądania telewizji mogą wpływać na rozwój dziecka. Nadmierne korzystanie z urządzeń cyfrowych – zwłaszcza przez dzieci do 3. roku życia – może z kolei prowadzić do objawów przypominających spektrum autyzmu. Jak do tego dochodzi i co możemy zrobić, by temu zapobiec?

Praca nauczyciela jest bardzo wymagająca i po prostu trudna. Wie to każdy, który jest/był nauczycielem lub ten kto miał szczęście mieć i obserwować wspaniałego nauczyciela. Dlatego w wakacje życzymy nauczycielom dużo odpoczynku, oderwania się od sprawa szkolnych i uczniów.

Przyznaję, że mam raczej krytyczny stosunek do wszelkiego rodzaju badań i ankiet, diagnozujących polską oświatę i jej podmiot. Nie inaczej jest w przypadku Raportu o stanie edukacji językowej 2025[1], firmowanego przez National Geographic Learning Polska. Tym razem nie mam zastrzeżeń merytorycznych – mój brak entuzjazmu wynika raczej z faktu, że taki raport mógłby równie dobrze powstać 30, 10, 5 lat temu, gdyż podobne mu diagnozy wielokrotnie się już ukazywały i niemal nic w tym czasie w „badanym” przedmiocie nie drgnęło.