Budowanie silnych relacji i tworzenie pozytywnego środowiska uczenia się sprzyja zaangażowaniu uczniów w naukę i w konsekwencji poprawia wyniki nauczania. W artykule, z którego korzystam, Andreas Katsanos, przedstawia krok po kroku proces, który podjął, aby udoskonalić swoją własną praktykę lekcyjną w tych dwóch obszarach.

Z okazji obchodzonego 20 czerwca Światowego Dnia Uchodźcy, Amnesty International Polska przygotowała raport na temat sytuacji dzieci z Ukrainy w naszym kraju. Z raportu wynika, że nawet około 200 tysięcy ukraińskich dzieci przebywających w kraju może znajdować się poza systemem oświaty. Z kolei dzieci uczęszczające do polski szkół zmagają się z licznymi problemami w zakresie jakości edukacji.

Czerwiec to miesiąc, który sprzyja wszelkiego rodzaju festynom, czy też piknikom rodzinnym. Przybierają one formę masową lub też bardziej kameralną. Przyświecają im różne cele. Jednym towarzyszy zbiórka funduszy na zakup nowego sprzętu szkolnego, innym zakup tablicy multimedialnej do jednej z sal lekcyjnych, jeszcze innym zbiórka pieniędzy na operację kogoś ze środowiska lokalnego. Bez względu na rozmach imprezy czy też cel- wszystkie łączy jedno – łączą one środowiska lokalne, budują lub też zacieśniają wzajemne relacje.

Nie wszyscy uczniowie ujawniają swój potencjał, który w nich tkwi. Niektórzy potrzebują pomocy nauczyciela. O wykorzystaniu mocnych stron uczniów opowiem na przykładzie modelu pozytywnej edukacji Niepublicznego Akademickiego Liceum Ogólnokształcącego Cogito w Poznaniu.

Technologia skraca dystans i sprawia, że szkoła, czyli uczenie się, może być wszędzie. I można dobrze wykorzystać telefon komórkowy. Wtedy nie trzeba miejsca z edukacją wyposażać w skomplikowany sprzęt elektroniczny, bo odpowiedni czytnik ma ze sobą widz-uczeń. Pozornie wystarczy zwykła koszulka. I aplikacja. A wtedy obraz ożywa i pokazuje złożone procesy w ciele ludzkim. Zabawa, zaskoczenie i frajda oraz zaciekawienie i niespodzianka. To wszystko z wykorzystaniem technologii. Powolne poszerzanie tradycyjnych podręczników szkolnych. I plansz, które wisiały w klasie. Przestrzeń i sytuacje edukacyjne zmieniają się na naszych oczach. Szkoła rozproszona i w każdym miejscu. Potrzebni są więc edukatorzy-przewodnicy, podpowiadający, jak się uczyć w takiej przestrzeni i w takich sytuacjach.

Do szkół na początku rokuj szkolnego napływają dziesiątki maili z propozycjami udziału w konkursach. Organizują je kuratoria, uczelnie, szkoły, instytucje kultury, stowarzyszenia, firmy. W kolejnych miesiącach na skrzynki nauczycielskie wpływają kolejne konkursowe zaproszenia. Wywołuje to bardzo niezdrową sytuację w szkołach.