…Ale trudno dostrzec jakieś działania, które prowadziłyby do modernizacji szkolnictwa na miarę wyzwań współczesnego świata. Być może edukacja nie nadąża za zmianami na świecie, ale bardziej prawdopodobne jest, że za tymi zmianami nie nadążają politycy, którzy decydują o kształcie systemu edukacji. W rezultacie wieloletnich zaniedbań w wielu krajach mamy do czynienia z oświatowym „patchworkiem”, w którym poszczególne elementy powstawały na przestrzeni kilkudziesięciu lat (albo i dłużej). Na pewno dzieciom nie jest w tym systemie ani wygodnie, ani dobrze, nie można też powiedzieć z przekonaniem, że zdobywają wiedzę, która do czegoś będzie im potrzebna w życiu. Skoro nie można od góry, zmieniajmy oddolnie, wspierając lokalnych liderów edukacji w szkołach. Także w Polsce.

Jednym z wielu fatalnych skutków deformy Zalewskiej jest nieustająca obecnie burza emocji, targająca rodzicami, nauczycielami i dziećmi niemal w każdej szkole, która osiąga niebotyczne wyżyny na poziomie klasy ósmej, kiedy w grę wchodzi perspektywa egzaminów i utrudnionej rekrutacji do przegęszczonych szkół wyższego szczebla. Zjawisko to dotarło także do STO na Bemowie, stawiając na porządku dziennym dramatyczne pytania: czy szkoła robi wszystko, co możliwe, aby jej uczniowie dostali się do wybranych, „sensownych” liceów, i dlaczego nie robi?!

Ale szeroki temat, można byłoby wiele napisać. Jednak zastanówmy się, co jest możliwe do sprawdzenia? Stanęłam wobec takiego zadania, gdy moja przyjaciółka wybierająca się na dzień otwarty do liceum, które rozpatruje jej wnuk, zapytała, o co trzeba zapytać na spotkaniu?

Współpraca i współdziałanie szkoły z rodzicami jest ważnym obszarem działalności szkół na całym świecie. Rebecca Winthrop dzieli się wynikami inicjatywy badawczej dotyczącej angażowania szkoły we współpracę z rodzinami uczniów oraz przedstawia kilka praktycznych wskazówek, które mogą poprawiać relacje szkoły i rodziców.

Budujemy coraz ładniejsze budynki placówek edukacyjnych. Często zachwycamy się pięknymi przestrzeniami szkolnymi i możliwościami, jakie dają one dla prowadzenia ciekawych, angażujących zajęć. Ale często też bywa, że w tych pięknych przestrzeniach uczymy tak, jak 100 lat temu. Nie wykorzystując możliwości, jakie zostały stworzone. Aby aktywnie się uczyć niekoniecznie potrzebujemy najnowocześniejszych budynków - to jest możliwe w każdej przestrzeni szkolnej. Ale zawsze najpierw musimy zadbać o odpowiednie warunki.

Polska edukacja powinna być wyłączona z walki politycznej - a politycy powinni mieć jak najmniej do decydowania o tym, jak dana szkoła uczy i z jakich korzysta narzędzi i wsparcia eksperckiego. Niestety tak się w naszym kraju nie dzieje, gdyż minister edukacji jest zawsze politykiem rządzącej partii/koalicji i stara się przede wszystkim przypodobać własnej partii i wyborcom, a na końcu może czasem także i społecznościom szkolnym. Politykom wszelkich maści, jak widać na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, wcale nie przeszkadza chory polityczny układ, dzięki któremu oświata w Polsce nie ma się wcale lepiej...