Już niedługo wrócimy do szkół i zaczniemy nowy rok szkolny. Albo inaczej mówiąc, wrócimy do „schronów”. Dyrektorzy i nauczyciele są i będą „bombardowani” różnymi „pociskami” – do szkół będą trafiać nowe zalecenia i „prośby” formułowane przez urzędników oświatowych, ministra edukacji narodowej, polityków, czy inne podmioty administracji publicznej. Bo biurokracja ma się dobrze i wcale nie zamierza w oświacie wyginąć…

Mają na imię Kuba, Julia... 13 lat - 7 klasa szkoły podstawowej. Wstają ok. 7.00. To dla nich męczarnia - rytm dobowy nastolatka jest przesunięty ok. 2 godzin w stosunku do cyklu dorosłego. Ale jakoś doczołgują się do szkoły.

Siedem lat temu w naszej szkole zaczęła się inność. Inność związana ze zmianami organizacyjnymi, dydaktycznymi i zmianami w przestrzeni szkolnej. Nie możemy powiedzieć, że potrojenie liczby uczniów w przeciągu siedmiu lat jest efektem świetnego usytuowania szkoły. Większość naszych uczniów jest spoza rejonu. Wpadliśmy więc na pomysł, a nawet kilkanaście, jak stworzyć szkołę na nowo, czyli in@czej.

Reguły są w szkole potrzebne. Przede wszystkim dają uczniom poczucie bezpieczeństwa. Uczniowie wiedzą, czego się od nich oczekuje. Uczniowie znają konsekwencje łamania zasad i mogą odpowiedzialnie decydować o swoim zachowaniu. Reguły nadają rytm, a ten jest bardzo pomocny uczniom.

Edukacja nie jest już domeną jedynie szkoły. Coraz więcej wiedzy i umiejętności zdobywamy poza szkołą i poza edukacją formalną. Ale szkoły i nauczyciele mogą więcej skorzystać na tej zmianie. Pod warunkiem, że wokół lokalnych szkół będziemy tworzyć oddolne formy współpracy i wymiany, ucząc się od siebie nawzajem, czerpiąc dobre pomysły i inspiracje ze społeczności, w której szkoła funkcjonuje.

Chcesz założyć nową szkołę, ponieważ widzisz wady starego systemu? Może nie podobają Ci się skutki uboczne kar i nagród? Pracujesz w szkole w której działa system punktowy – widzisz jego skuteczność, jednocześnie chciałbyś, żeby twoi wychowankowie wyrastali na ludzi wrażliwych na swoje i innych potrzeby a nie unikali “złych” zachowań z lęku przed karą?