System edukacji to olbrzymia i najważniejsza organizacja, która oddziałuje na charakter, postawy, nawyki, sposoby komunikacji i poglądy człowieka w kluczowym okresie jego życia. Pytanie: które dziedziny życia mają najistotniejszy wpływ na funkcjonowanie oświaty ? Odpowiedź: wszystkie. Szkoła jest wiernym odbiciem społeczeństwa. Jakie społeczeństwo – taka oświata.
Wiele ciekawych wniosków przynosi najnowszy Raport Horyzontalny dla systemu oświaty (2011 The
Horizon Report K-12). To już jego trzecia edycja, w której naukowcy z
ponad 100 ośrodków akademickich z różnych stron świata próbują
identyfikować zjawiska silnie oddziałujące na praktykę nauczania,
uczenia się i kreatywność w szkole.
Nowe technologie mają wielki wpływ na to, jak tworzy się informacja, jak
jest współdzielona przez społeczność oraz jak ludzie
przetwarzają informację w wiedzę, komunikując się i socjalizując z
innymi uczestnikami procesu edukacji (w najszerszym możliwym znaczeniu).
Wiedza jest poza mną, a mogę z niej skorzystać kiedykolwiek jej
potrzebuję – to istota konektywizmu.
Model edukacji rodem z XIX wieku się wyczerpał. Należy to zrozumieć i przyjąć do wiadomości. W sposób naturalny odpowiadał ówczesnej rzeczywistości i potrzebom tamtych czasów. Rodzice i uczniowie wychodzili do podobnie funkcjonujących organizacji. Jedni udawali się do fabryki, a drudzy do szkoły, która przypominała miejsce pracy rodziców.
Szkoła prowadzi uczniów pod prąd, niezgodnie z najważniejszymi kierunkami rozwoju nauki, techniki, demokracji, ekonomii, kultury, sztuki, potrzebami współczesności i przyszłości. W części I zawarłem apel o niezapychanie mózgu ucznia - uczyć korzystania z zasobów pamięci konwencjonalnych i cyfrowych, wykorzystać wiedzę w książkach, bazach danych, Internecie.
Szkoła powinna uczyć samodzielności i skłaniać uczniów do własnych badań i działań artystycznych. Niestety, wieloletnie doświadczenia w pracy z wybitnie zdolnymi prowadzą do przykrych wniosków. Zdaniem Marii Mach, dyrektor biura Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, szkoła nie daje szans na rozwój naturalnych funkcji poznawczych, a przeciwnie – tłumi je i blokuje.
Instytut Badań Edukacyjnych przedstawił „Raport o stanie edukacji.
Społeczeństwo w drodze do wiedzy” - kompleksowe zestawienie
wyników badań polskiej edukacji. Obraz, jaki wyłania się z dokumentu
uświadamia, że skala wyzwań stojąca przed szkołami jest niemała. Na pewno warto kontynuować te badania, także w
obszarach, które zostały pominięte.
System edukacji to olbrzymia i najważniejsza organizacja, która oddziałuje na charakter, postawy, nawyki, sposoby komunikacji i poglądy człowieka w kluczowym okresie jego życia. Pytanie: które dziedziny życia mają najistotniejszy wpływ na funkcjonowanie oświaty ? Odpowiedź: wszystkie. Szkoła jest wiernym odbiciem społeczeństwa. Jakie społeczeństwo – taka oświata. 
Wiele ciekawych wniosków przynosi najnowszy Raport Horyzontalny dla systemu oświaty (2011 The
Horizon Report K-12). To już jego trzecia edycja, w której naukowcy z
ponad 100 ośrodków akademickich z różnych stron świata próbują
identyfikować zjawiska silnie oddziałujące na praktykę nauczania,
uczenia się i kreatywność w szkole.
Nowe technologie mają wielki wpływ na to, jak tworzy się informacja, jak
jest współdzielona przez społeczność oraz jak ludzie
przetwarzają informację w wiedzę, komunikując się i socjalizując z
innymi uczestnikami procesu edukacji (w najszerszym możliwym znaczeniu).
Wiedza jest poza mną, a mogę z niej skorzystać kiedykolwiek jej
potrzebuję – to istota konektywizmu.
Model edukacji rodem z XIX wieku się wyczerpał. Należy to zrozumieć i przyjąć do wiadomości. W sposób naturalny odpowiadał ówczesnej rzeczywistości i potrzebom tamtych czasów. Rodzice i uczniowie wychodzili do podobnie funkcjonujących organizacji. Jedni udawali się do fabryki, a drudzy do szkoły, która przypominała miejsce pracy rodziców. 
Szkoła prowadzi uczniów pod prąd, niezgodnie z najważniejszymi kierunkami rozwoju nauki, techniki, demokracji, ekonomii, kultury, sztuki, potrzebami współczesności i przyszłości. W części I zawarłem apel o niezapychanie mózgu ucznia - uczyć korzystania z zasobów pamięci konwencjonalnych i cyfrowych, wykorzystać wiedzę w książkach, bazach danych, Internecie. 
Szkoła powinna uczyć samodzielności i skłaniać uczniów do własnych badań i działań artystycznych. Niestety, wieloletnie doświadczenia w pracy z wybitnie zdolnymi prowadzą do przykrych wniosków. Zdaniem Marii Mach, dyrektor biura Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci, szkoła nie daje szans na rozwój naturalnych funkcji poznawczych, a przeciwnie – tłumi je i blokuje. 
Instytut Badań Edukacyjnych przedstawił „Raport o stanie edukacji.
Społeczeństwo w drodze do wiedzy” - kompleksowe zestawienie
wyników badań polskiej edukacji. Obraz, jaki wyłania się z dokumentu
uświadamia, że skala wyzwań stojąca przed szkołami jest niemała. Na pewno warto kontynuować te badania, także w
obszarach, które zostały pominięte.
