Czy powinniśmy zajmować się teraz umiejętnościami społeczno-emocjonalnymi uczniów. Czy jest to w ogóle możliwe, gdy całą energię poświęcamy nauce ujętej w programie szkolnym? Trudna sytuacja uczniów wymaga, może jak nigdy wcześniej, właśnie tych umiejętności. Kluczowe znaczenie ma umiejętność radzenia sobie z lękiem. Jeśli uczniowie czują, że nie mają kontroli nad swoją przyszłością to, czują się niepewni i to dominuje ich myślenie i nie maja przestrzeni na uczenie się.

Ten artykuł będzie miał wydźwięk polityczny. Z góry przepraszam, bo nauczycielowi nie wypada. Jako wychowawca powinienem omijać kwestie powiązane z polityką, choćby dlatego, że rodzice moich uczniów mają różne poglądy, a wprowadzanie jakiegokolwiek dysonansu pomiędzy nimi, a tym, co mógłbym głosić, mając ogromny wpływ na uczniów jako Pan Dyrektor, byłoby po prostu nieprofesjonalne. Jesteśmy jednak na blogu, którego odbiorcami są głównie dorośli, więc pozwolę sobie zaprezentować swój pogląd, nie tyle zresztą na takie czy inne ugrupowanie lub jego lidera, co na pewne zjawiska ze sfery wartości. Na tym polu bowiem spotykają się, a przynajmniej powinny, polityka z pedagogiką.

W czasie pracy i edukacji zdalnej, domowe zasady ekranowe w niejednej rodzinie uległy zachwianiu. Jak zadbać o równowagę w korzystaniu z technologii, kiedy wiele codziennych aktywności przeniosło się do internetu? Rusza seria darmowych webinarów dla rodziców, na które zapraszają Fundacja Orange i Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę.

Fenomen, któremu 87% czytelników na Amazon.com przyznało 5 na 5 gwiazdek, a kolejne 9% 4 na 5. Książka kilka miesięcy utrzymująca się na pierwszej pozycji list bestsellerów „New York Timesa” i Amazona. Najlepszy i najmądrzejszy przewodnik po złych pomysłach jaki ukazał się w historii ludzkości. „How To. Jak? Absurdalnie naukowe rozwiązania codziennych problemów” Randalla Munroe, byłego pracownika agencji kosmicznej NASA, autora kultowego już „What If?” oraz internetowego komiksu XKCD, ukazał się w Polsce.

Marzy nam się świat bez kar i nagród, bez punktowych systemów wychowawczych oraz słoneczek i chmurek. Jak już wiele osób miało okazję przekonać się na własnej skórze, skutki uboczne tych metod są bardziej obciążające niż to początkowo zakładano. Stąd coraz więcej edukatorów, rodziców oraz placówek edukacyjnych poszukuje innych możliwości.

Myślę i myślę, jak opowiedzieć o tym, że ocena sumująca nie oddaje stopnia opanowania wiedzy i umiejętności. Jak pokazać komuś nieprzekonanemu niedoskonałość takiego systemu oceniania? Przecież tak łatwo dodać cyferki i wyciągnąć średnią, tylko czy to właściwe wnioski?