Dlaczego uczymy programowania w szkole podstawowej? Dlaczego uczymy tego tak sztywno (zgodnie z instrukcją), a nie inaczej, w sposób bardziej twórczy (dając dzieciom więcej swobody). Przecież nikt nie zabroni nam wypracować własny styl w nauce kodowania. Dzieci tylko na tym skorzystają, może same coś odkryją?
O wypracowaniu własnego stylu w nauce programowania w szkole podstawowej opowiadał Krzysztof Jaworski ze Stowarzyszenia Cyfrowy Dialog podczas INSPIR@CJI WCZESNOSZKOLNYCH 2020. Jako nauczyciele musimy próbować nowych metod – te stare wywołują wprawdzie efekt wow!, ale jest on bardzo krótki, nietrwały. Po zajęciach ze wspaniałymi urządzeniami nie zostanie w głowach wiele, uczniowie szybko zapomną. Chyba, że zmienimy podejście i pozwolimy im odkrywać, tworzyć, zmieniać, popełniać błędy.
Warto się uczyć programowania, ale docelowo potrzebujemy programistów myślących, potrafiących łączyć programowanie z projektowaniem, współpracą, poddawania w wątpliwość, kulturą i wielokulturowością. A przede wszystkim takich, którzy uczą się cały czas, ponieważ wiedza zdobyta w szkole nie wystarczy na długo. Dzieci powinny wyjść ze szkoły z przekonaniem, że muszą się w tym świecie ciągle uczyć. Jeśli nie mają takiego przekonania, to w pewien sposób ponosimy porażkę pedagogiczną.
Zapraszamy na inspirujące wystąpienie Krzysztofa Jaworskiego:
***
Organizatorami zorganizowanej w dniach 7-8 marca br. konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2020 były:
Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK!, Edunews.pl oraz Think Global sp. z o.o.
Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli grupy Superbelfrzy RP i Superbelfrzy Mini.
Partnerami konferencji byli: Learnetic, Mentor, Nowa Szkoła, Fundacja Orange oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.
Partnerem medialnym konferencji był Głos Nauczycielski.
Ostatnie komentarze
myślę, że większość nauczycieli stawia sobie takie pytania. Poczucie niedosytu zostaje z...