O ekologii uczymy od lat. Temat ten pojawia się wokół nas tak często, że przywykliśmy do tego słowa i przestaliśmy zwracać na nie uwagę. Pewne zachowania proekologiczne stały się już naszą codziennością. To jednak nie wystarcza. Stan środowiska naturalnego stale się pogarsza. Jednym z powodów jest fakt, że ludzie nie czują się odpowiedzialni za swoje otoczenie.

„Sorry, ale taki mamy klimat…” – ten tekst zapewne wielu z nas wciąż pamięta. W tym roku po raz kolejny możemy obserwować anomalie pogodowe. Wakacje to dobry czas na obserwacje zmieniającego się klimatu i edukację ekologiczną. Ekstremalne zjawiska pogodowe będą bowiem w Polsce coraz częstsze i intensywniejsze. Zmiany klimatyczne, postępujące znacznie szybciej niż przewidywały to modele, sprawiają, że naprzemienne susze i powodzie z roku na rok stają się coraz częstsze i przybierają na sile.

Ten wrzesień jest po wieloma względami inny niż znane nam do tej pory. Pytania dotyczące względów bezpieczeństwa mnożą się, odpowiedzi wciąż brakuje. A do tego wydłużony czas, w którym uczniowie byli pozbawieni własnego towarzystwa. Czy łatwo w tej atmosferze zaczynać kolejny rok szkolny? Wszystko zależy od nas.

Trwają wakacje, a większość z nas zdecyduje się spędzić je w Polsce. Czy to znaczy, że nasze wyjazdy będą nudne i pozbawione przygód? Oczywiście, że nie. W naszym kraju możemy bez trudu odnaleźć atrakcje przyrodnicze światowej klasy. Oto pomysły na „światowe wakacje” w Polsce. Wśród nich pojawią się m.in. niezwykłe kaniony, polskie Kilimandżaro, Diabelską Wieżę czy drzewa-giganty. Niech te wakacje będą okazją do docenienia różnorodności polskiej przyrody.

Mimo corocznych apeli, Polacy nadal masowo puszczają „lampiony szczęścia”. Rozumiemy, że wygląda to na miłą i nieszkodliwą rozrywkę, no i co najważniejsze dla wielu, atrakcyjnie prezentuje się na zdjęciach z wakacji, ale jak zwykle, to środowisko płaci cenę naszej zabawy. Niestety, ta moda trwa już kilka lat. Niska cena i powszechna dostępność na stoiskach z wakacyjnym asortymentem, kusi turystów. Czy jednak zdajemy sobie sprawę ze wszystkich konsekwencji puszczania lampionów?

„Dziecko – małe dziecko – może trzyletnie. […] Leżało pod murkiem zawinięte w papier. […] Ktoś, zanim wyniósł i ułożył na śniegu – starannie przewiązał mały tłumoczek, tę dziecinną paczuszkę”.