Każda zmiana to proces, trwający czasami miesiącami (jeśli nie latami). Najważniejsze jest uświadomienie sobie swojej sytuacji, zrozumienie kontekstu, siebie oraz osób wokół. Dopiero wtedy możemy zacząć się zastanawiać, co chcemy zrobić i w jaki sposób osiągnąć cel.

Konfliktów w życiu zawodowym czy osobistym nie unikniemy. Są po prostu częścią naszego życia. Ważne jest, abyśmy umieli rozpoznać źródła nieporozumień, jeśli tego nie zrobimy konflikt będzie eskalować. Napięcie może prowadzić do wybuchu emocji. Trzeba rozmawiać, pytać i słuchać odpowiedzi. Bez wysłuchania siebie nawzajem nie rozpoznamy potrzeb stron i przyczyn kłótni, a to utrudnia rozwiązanie konfliktu. Czy wszystkie konflikty można rozwiązać?

Dzieci mają w sobie ogromny potencjał. Jeśli damy im szansę się wykazać, potrafią czynić cuda. Potrzebują do tego poczucia bezpieczeństwa, akceptacji i wiary w siebie. To wszystko daje im metoda Design for Change. Chciałabym opowiedzieć Wam historię o drodze, jaką pokonali do tej pory moi uczniowie. To jeszcze nie koniec ich podróży - tu nie ma mety. Jedno wyzwanie pociąga za sobą kolejne - jak kostki domina. Tyle że kostki domina upadają, a moi uczniowie wznoszą się coraz wyżej.

W piątek 22 kwietnia przypada Międzynarodowy Dzień Ziemi. Tegorocznym hasłem Dnia Ziemi jest "Zainwestuj w nasza planetę". Tak, ochrona naszego domu, naszej biosfery to nie filantropia lub fantasmagorie "ekologów", lecz inwestycja w naszą przyszłość. To ogólnoświatowe święto narodziło się w Stanach Zjednoczonych w 1970 roku. Początkowo obchodzone było 21 marca, potem 22 kwietnia. W Polsce dzień Ziemi obchodzimy od 1990 roku.

Na liście priorytetów znajduje się albo na samym końcu, albo… wcale. A to przecież dzięki niemu czujemy się lepiej, pewniej i bezpieczniej. Mowa o czasie tylko dla siebie – na oddech, regenerację i poukładanie ważnych spraw. Właśnie dlatego Fundacja Think! organizuje dobrostanowy cykl webinarów tylko dla kobiet, który już w maju poprowadzą Marta Florkiewicz-Borkowska i Ewelina Szeratics.

Tytułowe pytanie zadaję sobie już co najmniej od 35 lat. A nawet trochę wcześniej, gdy przygotowywałem się do zawodu nauczyciela biologii. Potem były zajęcia ze studentami biologii, w tym zajęcia terenowe. A potem okazjonalne zajęcia z uczniami i osobami dorosłymi. Od kilkunastu lat poszerzam swoje doświadczenie przez udział i organizację różnorodnych projektów edukacyjnych i festiwali naukowych. Wiele lat doświadczania, próbowania, refleksji i słuchania innych specjalistów oraz czytania książek i artykułów. Powinienem być już "kuty na cztery nogi" a jednak ciągle czuję luki w wiedzy i umiejętnościach. Między innymi dlatego, że świat się zmienia i nie da się wejść ponownie do tej samej wody w rzece. Z dostrzegania tych zmian rodzi się pytanie "dlaczego" a nie tylko "jak" i "komu" przyrodę pokazywać.