Czy umysł, jaki ma kształtować oświatę powinien być zdolny do wyuczenia się pewnej określonej dyscypliny akademickiej? Czy oświata ma służyć temu, aby absolwenci szkół byli później biologami, chemikami, edukatorami, psychologami, itd? A może powinniśmy kształtować kreatywne, otwarte umysły wolne od „niewoli” dyscyplinarnej?
Aby nie dopuścić – jak mówi Toffler, jeden z najbardziej znanych futurologów – do masowego "porażenia przyszłością" należy stworzyć nowy system kształcenia odpowiadający erze superprzemysłowej. Aby tego dokonać, tak cele, jak i metody muszą się raczej wiązać z przyszłością niż z przeszłością. W szczególności dotyczy to instytucji szkoły, na wszystkich etapach kształcenia.
Podręczniki i programy nauki infomatyki z 1996 roku można już wyrzucić do kosza albo oddać do antykwariatu. Postęp w dziedzinie komputerów jest na tyle szybki, że dydaktyka staje przed nim niemal bezradna. Czego bowiem uczyć: archaicznej informatycznej teorii czy praktycznego wykorzystania kilku popularnych programów komputerowych?
Światowy Tydzień Przedsiębiorczości skłania do zastanowienia się nad przyszłością edukacji w zakresie przedsiębiorczości i finansów osobistych. Opublikowany raport fundacji Polska Przedsiębiorcza i FOR wskazuje na potrzebę zmiany podejścia do nauczania przedsiębiorczości w szkołach. Warto moim zdaniem rozszerzyć dyskusję o równie ważne wątki finansowe.
Dzisiaj mamy Światowy Dzień Nauczyciela, który od 1994 roku obchodzony jest na świecie pod patronatem UNESCO. A zatem kilkanaście dni przed świętem Edukacji Narodowej, zaprezentujemy nową, ciekawą inicjatywę, specjalnie z myślą o nauczycielach i ku ich refleksji. A rzecz jest ważna i dotyczy zjawisk, z którymi nauczyciele spotykają się na co dzień.
Każdy na prawo do własnych poglądów. Można uważać, że polska szkoła jest najlepsza na świecie. Można wątpić w liczby, fakty, rankingi (nawet światowe). Można uczyć/nauczać stale tak samo… Ale nie można wtedy oczekiwać lepszych rezultatów. Robienie tego samego, tak samo, na ogół doprowadza do takich samych rezultatów! I na pewno nie poprawia wyników.
Matematyka nie od dziś jest zmorą uczniów, dla których zawsze stanowiła jeden z najtrudniejszych przedmiotów. Zbliżająca się obowiązkowa matura z matematyki w 2010 r. będzie dla wielu poważnym wyzwaniem, któremu trudno będzie podołać opierając się wyłącznie na lekcjach matematyki w szkole. Może warto sięgnąć po inne pomoce naukowe?
Czy umysł, jaki ma kształtować oświatę powinien być zdolny do wyuczenia się pewnej określonej dyscypliny akademickiej? Czy oświata ma służyć temu, aby absolwenci szkół byli później biologami, chemikami, edukatorami, psychologami, itd? A może powinniśmy kształtować kreatywne, otwarte umysły wolne od „niewoli” dyscyplinarnej?
Aby nie dopuścić – jak mówi Toffler, jeden z najbardziej znanych futurologów – do masowego "porażenia przyszłością" należy stworzyć nowy system kształcenia odpowiadający erze superprzemysłowej. Aby tego dokonać, tak cele, jak i metody muszą się raczej wiązać z przyszłością niż z przeszłością. W szczególności dotyczy to instytucji szkoły, na wszystkich etapach kształcenia.
Podręczniki i programy nauki infomatyki z 1996 roku można już wyrzucić do kosza albo oddać do antykwariatu. Postęp w dziedzinie komputerów jest na tyle szybki, że dydaktyka staje przed nim niemal bezradna. Czego bowiem uczyć: archaicznej informatycznej teorii czy praktycznego wykorzystania kilku popularnych programów komputerowych?
Światowy Tydzień Przedsiębiorczości skłania do zastanowienia się nad przyszłością edukacji w zakresie przedsiębiorczości i finansów osobistych. Opublikowany raport fundacji Polska Przedsiębiorcza i FOR wskazuje na potrzebę zmiany podejścia do nauczania przedsiębiorczości w szkołach. Warto moim zdaniem rozszerzyć dyskusję o równie ważne wątki finansowe.
Dzisiaj mamy Światowy Dzień Nauczyciela, który od 1994 roku obchodzony jest na świecie pod patronatem UNESCO. A zatem kilkanaście dni przed świętem Edukacji Narodowej, zaprezentujemy nową, ciekawą inicjatywę, specjalnie z myślą o nauczycielach i ku ich refleksji. A rzecz jest ważna i dotyczy zjawisk, z którymi nauczyciele spotykają się na co dzień.
Każdy na prawo do własnych poglądów. Można uważać, że polska szkoła jest najlepsza na świecie. Można wątpić w liczby, fakty, rankingi (nawet światowe). Można uczyć/nauczać stale tak samo… Ale nie można wtedy oczekiwać lepszych rezultatów. Robienie tego samego, tak samo, na ogół doprowadza do takich samych rezultatów! I na pewno nie poprawia wyników.
Matematyka nie od dziś jest zmorą uczniów, dla których zawsze stanowiła jeden z najtrudniejszych przedmiotów. Zbliżająca się obowiązkowa matura z matematyki w 2010 r. będzie dla wielu poważnym wyzwaniem, któremu trudno będzie podołać opierając się wyłącznie na lekcjach matematyki w szkole. Może warto sięgnąć po inne pomoce naukowe?
Ostatnie komentarze