Opinie

W stronę nowej kultury nauczania i uczenia się (2)

Uczniowie przychodzą do szkół z niebywałym potencjałem. Najnowsze badania mózgu pokazują, że w wieku 6 lat sieć neuronalna w płacie czołowym jest maksymalnie rozbudowana. Natura obdarowuje każdego człowieka szczodrze, ale nie jesteśmy w stanie wszystkiego wykorzystać. Połączenia, które są używane, stabilizują się i zostają zachowane, te nieużywane mózg usuwa.

W stronę nowej kultury nauczania i uczenia się (1)

Podmiotowi Polacy – Podmiotowa Polska – brzmiało hasło V Kongresu Obywatelskiego. Dziś losy tej podmiotowości decydują się w szkole. Tu młodzi Polacy przygotowują się do życia w społeczeństwie, zbierają doświadczenia, tu dowiadują się, czy kreatywność, autonomia, współpraca i krytyczne myślenie przynoszą więcej szkody czy pożytku.

Potrzeba transferu dobrych doświadczeń

Wiemy, że jakość kształcenia studentów - nauczycieli decyduje o poziomie edukacji. Czy jest to jednak fakt, który dociera do oświatowych decydentów? Czy wprowadzając w oświacie kolejne zmiany i modyfikacje nie można czerpać z dobrych (najlepszych) wzorów postępowania i doświadczeń innych krajów Europy? Oto kilka skromnych refleksji.

Uczmy samodzielności (2)

Jaka edukacja dla przyszłości? O przyszłości nic pewnego powiedzieć się nie da. Przy wszelkim prognozowaniu trzeba się liczyć z nieoczekiwanymi, nieprzewidywalnymi okolicznościami. Prognozy – a już w szczególności dotyczące edukacji w długoterminowej perspektywie – niejako z definicji skazane są na niepewność rezultatów.

Uczmy samodzielności (1)

O edukacji mówi się dziś – bez wątpienia słusznie – że powinna trwać przez całe życie. O edukacji szkolnej natomiast – że traci znaczenie na rzecz innych form kształcenia i kształcenia się, co oczywiście też wydaje się prawdą. Trzeba jednak zauważyć, że edukacja szkolna trwa u nas długo, jest powszechna, obowiązkowa i obejmuje okres w rozwoju, w którym mózg jest najchłonniejszy.

Triada niedopasowania. O misji polskiej szkoły

Czy przy obecnych regułach gry polska szkoła może dobrze wypełniać swoją misję? Jaki charakter szkoły one kształtują? Jaki rodzaj dyrektora, nauczyciela i ucznia promują? Odczuwam pewną satysfakcję, podejmując tytułowy temat, bo są w nim same proste pytania. A na proste pytania można udzielać wyłącznie prostych odpowiedzi...

Podstawa programowa nie zasługuje na taką laurkę

Reformatorom chyba brakuje odwagi, gdyż pozostawiają nienaruszony filar dziewiętnastowiecznego modelu herbartowskiego system klasowo-lekcyjny i tradycyjne przedmioty nauczania. W dalszym ciągu szkoła ma być miejscem przekazywania i egzekwowania pamięciowego opanowania gotowej wiedzy, której zakres ustalają władze i nauczyciele.