Zakończyliśmy sondę poświęconą projektowi opracowania e-podręczników w projekcie Cyfrowa Szkoła. Chodziło nam w niej przede wszystkim o zbadanie stosunku naszych użytkowników do proponowanej przez władze oświatowe inicjatywy. Nie było naszym celem uzyskanie absolutnego poparcia społecznego dla tej inicjatywy, stąd też w proponowanych odpowiedziach znalazły się bardzo różne poglądy. Wyniki są ciekawe.

Kongres Obywatelski stał się ważną inicjatywą społeczną na rzecz zmian w polskiej edukacji. Przyciąga wiele środowisk i tworzy możliwość porozumienia ludzi, którzy są gotowi włączyć się w prace koalicji czy paktu dla edukacji i chcą pracować na rzecz strategicznej wizji polskiej edukacji oraz szukać sposobu jej realizacji. Jeden z uczestników poprzednich edycji Kongresu, Paweł Kasprzak, z nadzieją na rzeczywistą aktywizację środowisk edukacyjnych uczestniczących w kongresie oraz zdecydowane deklaracje władz oświatowych, zaproponował List Otwarty do Kongresu Obywatelskiego, który dziś publikujemy.

Samorząd uczniowski to wszyscy uczniowie szkoły. Co to stwierdzenie oznacza w praktyce? To, że każdy uczeń i każda uczennica mają prawo do udziału w życiu szkoły i wypowiadania się w ważnych kwestiach. Jednym z narzędzi, które pozwala to osiągnąć, jest debata szkolna.

Otaczamy się produktami z całego świata, słuchamy muzyki pochodzącej z innych kontynentów, oglądamy filmy z Hollywood (i Bolywood), polscy żołnierze służą na misjach pokojowych w Afryce i Azji. Świat stał się mniejszy. Globalizacja sprawia, że z dnia na dzień stajemy się coraz bardziej zależni od mieszkańców innych kontynentów, znajdujemy się w sieci globalnych współzależności. Szkoła musi przygotowywać uczniów do życia w tym nowym, mniejszym, zglobalizowanym świecie.

Sposobów, w jaki nauczyciele mogą przewodzić w swoim środowisku jest tyle, ilu samych nauczycieli. Przyjmować mogą szeroki wachlarz ról, by wspierać szkołę i sukcesy uczniów. Bez względu na to, czy role te są przypisywane formalnie, czy też nie, budują całą zdolność szkoły do doskonalenia się.

Urządzenia mobilne w niedługim czasie osiągną „masę krytyczną“ – gdy ponad połowa mieszkańców Ziemi łącząc się z internetem, będzie używała do tego celu swoich telefonów czy tabletów. Powinno to skłaniać do myślenia nad zmianą podejścia do edukacji. Coraz częściej bowiem uczeń będzie miał możliwość udziału w aktywnościach edukacyjnych nawet wówczas, gdy nie będzie fizycznie przebywał w szkole.