fot. Fotolia.com

Najczęstsze skojarzenie osób dorosłych związane z grami, to – marnowanie czasu, czysta rozrywka. Drugie, często występujące w internecie – gry sprzyjają agresji i przyczyniają się do złych zachowań w klasie. A co wynika z badań naukowych?

Chyba każdy nauczyciel zna puzzle. Czy to da się wykorzystać w szkole? Na pierwszy rzut oka myślimy pewnie, że nie, no bo to zabawa. Ale czy nie uczymy się najskuteczniej właśnie poprzez zabawę? Spróbuję pokazać, co da się z tym zrobić.

Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli w Słupsku zorganizował wojewódzką konferencję dla nauczycieli gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych pn. "Eksperyment w nowoczesnym nauczaniu przedmiotów przyrodniczych". Odbyła się 21.11.2012 r. w II LO w Słupsku. Temat aktualny i ważny, bo eksperyment intryguje, zaciekawia, kształci umiejętności, pobudza myślenie i rozwija badawcze postawy!

Wskaźnik bezrobocia wśród młodzieży w Unii Europejskiej wynosi około 23%, przy ponad 2 mln nieobsadzonych miejsc pracy. Europa potrzebuje radykalnej zmiany podejścia do sposobu, w jaki systemy kształcenia i szkolenia są w stanie zapewnić umiejętności potrzebnych na rynku pracy. Zadanie to jest utrudnione w kontekście szeroko zakrojonych środków oszczędnościowych i cięć budżetów przeznaczonych na edukację.

Aby młodzi ludzie byli odpowiednio przygotowani do wejścia na aktualny rynek pracy, w programach nauczania powinny znaleźć się kompetencje informatyczne, umiejętności w zakresie przedsiębiorczości i kompetencje obywatelskie. Tymczasem z nowego sprawozdania Komisji Europejskiej wynika, że szkoły nie poświęcają wystarczającej uwagi tym umiejętnościom o charakterze ogólnym w porównaniu z podstawowymi umiejętnościami czytania i pisania, kompetencjami matematycznymi i naukowo-technicznymi.

W szerokiej perspektywie “produktem” każdej szkoły powinien być nie tylko biegły intelektualnie uczeń, ale aktywny uczący się. To osoba rozumiejąca problemy w skali makro, dostrzegająca mikro-szczegóły, planująca zdobywanie wiedzy, zadająca pytania i stosująca poznane schematy myślenia w zróżnicowanych okolicznościach. Nie wystarczy do tego tylko posiadana wiedza czy nawet ogień entuzjazmu. Konieczne jest tworzenie warunków do rozwijania w edukacji kultury tworzenia pod hasłem “mogę” (culture of can).