Co istotnego wydarzyło się w polskiej edukacji? Popierwsze, chyba coś w edukacji „drgnęło“. Po dwóchlatach pracy ministrów edukacji narodowej oraz nauki i szkolnictwawyższego, są widoczne pierwsze zmiany, którepozwalają mieć nadzieję, że szkoły i uczelnie będą uczyć lepiej.Niestety można również zauważyć wiele braków i wpadek podczaswprowadzania zmian.
W drugiej części cyklu poświęconego omówieniu wyników badania TALIS (OECD), koncentrujemy się na podnoszeniu kwalifikacji nauczycieli. Uczniowie wciąż słyszą konieczności uczenia się. Jaki przykład dają w
tym względzie sami nauczyciele? Czy nadążają za szybkim rozwojem nauki
i poznają nowe metody nauczania? Co myślą o idei kształcenia
ustawicznego?
Temat ten wydaje się być niewyczerpany. Zaledwie dotknę kilku wątków, wiele domaga się rozwinięcia - może ktoś inny spróbuje. Edukacja (każda: formalna, nieformalna,szkolna, przez całe życie, itp.) opiera się na komunikacji. Od jakościtej komunikacji zależy wprost skuteczność nauczania, ale i równieżjakość środowiska edukacyjnego, w którym się uczymy.
Donald Clark jest założycielem Epic Group, członkiem zarządu
Uniwersytetu Interaktywnego, twórcą nagradzanych rozwiązań w
e-learningu i autorem wielu publikacji na temat edukacji zdalnej.
Prowadzi swój blog, w którym komentuje
rozwój e-edukacji. Podczas konferencji Educa w Berlinie zapytano go o
jego wizję rozwoju edukacji w najbliższej dekadzie.
Mamy w Polsce jeden z najwyższych w Unii Europejskiej wskaźników
bezrobocia w grupie młodzieży po szkole i studiach. Można byłoby
zatem przypuszczać, że młodzi ludzie na studiach zdają już sobie sprawę z
czekających ich wyzwań na rynku pracy i przygotowują do
samodzielności zawodowej. Spójrzmy, jakie cele zawodowe są dla polskich
studentów najważniejsze.
Z reguły uczelnie wyższe uznają wydatki na komunikację jako luksusowy
zbytek, przynoszący nikłe rezultaty. Dla innych, nieco bardziej
aktywnych, komunikacja ogranicza się do
jednorazowych akcji w prasie, konferencji, udzielania wywiadów. Ich budżet na komunikację pokrywa
zazwyczaj wydatki na broszury oraz informatory dla kandydatów, czy reklamy w mediach.
Zmiany na świecie, w tym na rynku pracy, coraz
częściej skłaniają do zastanawiania się nad wartością zdobytego
wykształcenia. W ostatnich latach w Polsce znacząco zwiększyła się
liczba osób, które nie odczuwają satysfakcji z osiągniętego poziomu
wykształcenia - wynika z badań CBOS "Rola
wykształcenia i zmiany w jej społecznym spostrzeganiu w latach
1993-2009".
Co istotnego wydarzyło się w polskiej edukacji? Popierwsze, chyba coś w edukacji „drgnęło“. Po dwóchlatach pracy ministrów edukacji narodowej oraz nauki i szkolnictwawyższego, są widoczne pierwsze zmiany, którepozwalają mieć nadzieję, że szkoły i uczelnie będą uczyć lepiej.Niestety można również zauważyć wiele braków i wpadek podczaswprowadzania zmian.
W drugiej części cyklu poświęconego omówieniu wyników badania TALIS (OECD), koncentrujemy się na podnoszeniu kwalifikacji nauczycieli. Uczniowie wciąż słyszą konieczności uczenia się. Jaki przykład dają w
tym względzie sami nauczyciele? Czy nadążają za szybkim rozwojem nauki
i poznają nowe metody nauczania? Co myślą o idei kształcenia
ustawicznego?
Temat ten wydaje się być niewyczerpany. Zaledwie dotknę kilku wątków, wiele domaga się rozwinięcia - może ktoś inny spróbuje. Edukacja (każda: formalna, nieformalna,szkolna, przez całe życie, itp.) opiera się na komunikacji. Od jakościtej komunikacji zależy wprost skuteczność nauczania, ale i równieżjakość środowiska edukacyjnego, w którym się uczymy.
Donald Clark jest założycielem Epic Group, członkiem zarządu
Uniwersytetu Interaktywnego, twórcą nagradzanych rozwiązań w
e-learningu i autorem wielu publikacji na temat edukacji zdalnej.
Prowadzi swój 
Mamy w Polsce jeden z najwyższych w Unii Europejskiej wskaźników
bezrobocia w grupie młodzieży po szkole i studiach. Można byłoby
zatem przypuszczać, że młodzi ludzie na studiach zdają już sobie sprawę z
czekających ich wyzwań na rynku pracy i przygotowują do
samodzielności zawodowej. Spójrzmy, jakie cele zawodowe są dla polskich
studentów najważniejsze.
Z reguły uczelnie wyższe uznają wydatki na komunikację jako luksusowy
zbytek, przynoszący nikłe rezultaty. Dla innych, nieco bardziej
aktywnych, komunikacja ogranicza się do
jednorazowych akcji w prasie, konferencji, udzielania wywiadów. Ich budżet na komunikację pokrywa
zazwyczaj wydatki na broszury oraz informatory dla kandydatów, czy reklamy w mediach.
Ostatnie komentarze