Centrum Nauki Kopernik opracowało szósty już zestaw edukacyjny – pudełko „Woda”. Zestaw jest narzędziem wsparcia nauczycieli, zwiększania aktywności naukowej uczniów, pobudzania ich ciekawości i angażowania w samodzielne poznawanie świata. Zestawom towarzyszą warsztaty dla edukatorów, w których mogą brać udział nauczyciele przyrody, fizyki, chemii, biologii i geografii.

Jedną z zasad neurodydaktyki jest zaskakiwanie ucznia. To co nowe, odmienne, wyróżniające się, przyciąga jego uwagę. Trudno dziś zaskoczyć go czymkolwiek napisanym na zwykłej kartce papieru. Warto więc zastanowić się nad niestandardowymi materiałami, które dadzą się wykorzystać na zajęciach z języka obcego lub polskiego. Chcę się dzisiaj podzielić jednym z rozwiązań, które stosuję – grą Jenga.

Internet to prawdziwa kopalnia pomysłów. Wystarczy „jedynie“ zaglądać na wartościowe edukacyjnie strony. Jedną z takich stron jest zdecydowanie blog grupy Superbelfrzy RP – eduzmieniaczy. Dużo nowych, ciekawych pomysłów wartych wypróbowania.

Profesor Zgrzyt, Anima, Figo, Eron oraz Kuba i Julka to postacie, które wkrótce znać będzie każdy polski pierwszoklasista. Już we wrześniu 2015 roku, jako bohaterowie interaktywnego e-podręcznika do edukacji wczesnoszkolnej, zaczną wprowadzać w świat nauki i cyfrowej przygody uczniów klas 1–3 szkoły podstawowej.

Zabawki, które kupujemy dla naszych dzieci mogą czasami posłużyć do stworzenia niestandardowych zajęć językowych. Na jednych z ostatnich zajęć stwierdziłam, że pobawimy się w teatr. Oczywiście, aby przeprowadzić takie zajęcia, trzeba już dobrze znać grupę i wiedzieć choćby, że nikt się nie obrazi ani nie będzie się wstydził. Na szczęście kukiełki rozwiązują sprawę ujawnienia twarzy, ponieważ aktorzy się po prostu chowają.

Zainspirowana „potyczkami karcianymi” Marleny Beszterdy, opublikowanymi w poście Wyrywaniec słowny, wymyśliłam eduzabawę ze zwykłą talią kart. Dlaczego by nie spróbować gamifikować nauczania języka polskiego?