Podczas tegorocznej międzynarodowej konferencji edukacyjnej ISTE (International Society for Technology in Education) jednym z głównych wątków były gry edukacyjne. Jane McGonigal, zwolenniczka wykorzystania gier w edukacji i autorka książki The Reality is Broken: Why Games make Us Better and How They Can Change the World zaprezentowała swoją wizję gamifikacji szkoły.

Nauczyciel szkoły specjalnej codziennie staje przed niełatwym zadaniem: jak dzieciom ze specyficznymi problemami w uczeniu się zaprezentować trudne treści przystępnym dla nich językiem, nie zapominając równocześnie o interesującej formie przekazu.

Już ponad 219 rodzin wzięło udział w edukacyjnej grze miejskiej „Raz, dwa, trzy - warszawiakiem jesteś Ty” zainicjowanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego. Gra potrwa do 8 września 2013 roku i jest otwarta dla wszystkich zainteresowanych. Współorganizatorami zabawy jest 17 warszawskich instytucji, między innym Zamek Królewski, Filharmonia Narodowa oraz Fundacja Kronenberga przy Citi Handlowy, która została także mecenasem projektu.

Jestem pedagogiem specjalnym pracującym w Szkole Podstawowej Nr 41 w Szczecinie. Od dwóch lat biorę udział w Szkole z klasą 2.0. Program jest dla mnie miejscem gdzie mogę próbować i uczyć się nowych rzeczy. Każdego roku jego realizacja kończy się Finałem 2.0. Przewodnim tematem tego wydarzenia są projekty edukacyjne zrealizowane w ramach Szkoły z klasą 2.0. Myśląc o Finale zawsze staram się wprowadzić jakiś element, którego w murach mojej szkoły jeszcze nie było. W tym roku wymarzyłem sobie grę szkolną.

Przedstawiamy dziś kooperacyjną grę planszową Belfedar, która rozwija umiejętność współpracy - zwycięstwo można osiągnąć tylko dzięki współdziałaniu graczy. Celem gry oprócz edukacji na rzecz kompromisowego rozwiązywania konfliktów jest rzetelna edukacja w zakresie szacunku i postaw obywatelskich, wywołanie zmian w mentalności i w stosunku do innych.

Gry angażują. Wie to każdy, kto spędził noc przy komputerze próbując kolejny raz bez powodzenia uratować życie Lary Croft. Gramy bo lubimy... Dla odmiany wiele z naszych codziennych zadań opiera się na tym, że robimy coś, czego nie lubimy, bo musimy. W tej kwestii nic nas nie różni od naszych uczniów... Jednak w tym przypadku można połączyć przyjemne z pożytecznym i mechanizmy z gier zaadoptować na potrzeby pracy dydaktycznej z naszymi uczniami. Możemy to sfinansować z własnego budżetu(!), z grantów pozyskanych z funduszy UE lub... zrobić to całkiem za darmo.