Rola opiekuna stażu w szkole jest dziś często symboliczna, a przynajmniej niewystarczająca. Często nie wynika to z jego niechęci, tylko z dodatkowej funkcji, którą musi sprawować, godząc ją ze swoimi normalnymi obowiązkami. Owszem, pomaga i doradza nauczycielowi, nawet bywa na jego lekcjach, ale to stanowczo za mało.
Mówi się, że nauczyciele rozpoczynający pracę nie są przygotowani do zawodu i najchętniej wini się za to uczelnię. Problem jest jednak głębszy. Nawet najlepsze studia nie spowodują, że ich absolwent będzie od razu świetnym pedagogiem. Na to składa się wiele czynników, niebedących przedmiotem studiów, jak choćby samokrytycyzm i życzliwość kolegów z grona.
Wszystko co nowe zawsze wiąże się z obawami i nieufnością. Nie inaczej jest w przypadku kształcenia na odległość, do którego nie wszyscy mają przekonanie. Czy rzeczywiście jest się czego obawiać? Kształcenie na odległość, to nowa jakość edukacji, która pozwala na realną naukę przez całe życie.
Wiele badań i analiz wskazuje na potrzebę kształcenia umiejętności epoki cyfrowej w szkołach i na uczelniach. Ale wyzwanie to dotyczy nie tylko uczniów. W dużo większym stopniu dotyczy samych nauczycieli – co potwierdza raport przygotowany przez Amerykańskie Stowarzyszenie Szkół Kształcących Nauczycieli (AACTE) i Partnerstwo dla Umiejętności XXI wieku (P21).
W Polsce pojawiają się raporty, które wskazują, że w naszych szkołach jest zbyt dużo nauczycieli w stosunku do liczby uczniów, a tymczasem na świecie mamy do czynienia z trendem odwrotnym. Okazuje się, że w skali globalnej jest olbrzymi deficyt w tym zawodzie – ONZ szacuje, że do 2015 zabraknie w szkołach ponad 10 milionów nauczycieli.
W miarę postępu nauk przyrodniczych okazuje się, że wiele przysłów i tak zwanych mądrości ludowych ma swoje empiryczne uzasadnienie. O tym, że zimna woda jest zdrowa wiemy wszyscy i prawda ta wydaje nam się banalna. Wiemy, ale czy regularnie pijemy? Dlaczego tak ważne w procesie edukacji jest uzupełnianie płynów, zwłaszcza w postaci samej wody?
Warto czasem oderwać się od codziennej szkolnej praktyki i zastanowić się, czy podążamy właściwą drogą. Pamiętam, jak na pierwszych zajęciach z metodyki na uniwersytecie, prowadząca zadała nam pytanie: przypomnijcie sobie najciekawszą lekcję, która zapadła Wam w pamięć. Z rozmarzonymi twarzami jako ówczesne studentki polonistyki zaczęłyśmy wspominać zajęcia.
Rola opiekuna stażu w szkole jest dziś często symboliczna, a przynajmniej niewystarczająca. Często nie wynika to z jego niechęci, tylko z dodatkowej funkcji, którą musi sprawować, godząc ją ze swoimi normalnymi obowiązkami. Owszem, pomaga i doradza nauczycielowi, nawet bywa na jego lekcjach, ale to stanowczo za mało. 
Mówi się, że nauczyciele rozpoczynający pracę nie są przygotowani do zawodu i najchętniej wini się za to uczelnię. Problem jest jednak głębszy. Nawet najlepsze studia nie spowodują, że ich absolwent będzie od razu świetnym pedagogiem. Na to składa się wiele czynników, niebedących przedmiotem studiów, jak choćby samokrytycyzm i życzliwość kolegów z grona.
Wszystko co nowe zawsze wiąże się z obawami i nieufnością. Nie inaczej jest w przypadku kształcenia na odległość, do którego nie wszyscy mają przekonanie. Czy rzeczywiście jest się czego obawiać? Kształcenie na odległość, to nowa jakość edukacji, która pozwala na realną naukę przez całe życie.
Wiele badań i analiz wskazuje na potrzebę kształcenia umiejętności epoki cyfrowej w szkołach i na uczelniach. Ale wyzwanie to dotyczy nie tylko uczniów. W dużo większym stopniu dotyczy samych nauczycieli – co potwierdza raport przygotowany przez Amerykańskie Stowarzyszenie Szkół Kształcących Nauczycieli (AACTE) i Partnerstwo dla Umiejętności XXI wieku (P21).
W Polsce pojawiają się raporty, które wskazują, że w naszych szkołach jest zbyt dużo nauczycieli w stosunku do liczby uczniów, a tymczasem na świecie mamy do czynienia z trendem odwrotnym. Okazuje się, że w skali globalnej jest olbrzymi deficyt w tym zawodzie – ONZ szacuje, że do 2015 zabraknie w szkołach ponad 10 milionów nauczycieli.
W miarę postępu nauk przyrodniczych okazuje się, że wiele przysłów i tak zwanych mądrości ludowych ma swoje empiryczne uzasadnienie. O tym, że zimna woda jest zdrowa wiemy wszyscy i prawda ta wydaje nam się banalna. Wiemy, ale czy regularnie pijemy? Dlaczego tak ważne w procesie edukacji jest uzupełnianie płynów, zwłaszcza w postaci samej wody?
Warto czasem oderwać się od codziennej szkolnej praktyki i zastanowić się, czy podążamy właściwą drogą. Pamiętam, jak na pierwszych zajęciach z metodyki na uniwersytecie, prowadząca zadała nam pytanie: przypomnijcie sobie najciekawszą lekcję, która zapadła Wam w pamięć. Z rozmarzonymi twarzami jako ówczesne studentki polonistyki zaczęłyśmy wspominać zajęcia.
