Świat znajduje się w nieustannym ruchu i zmianie. Uczniowie, którzy opuszczają mury szkoły, idą w pewnym sensie w nieznane. Czy poradzą sobie w ciągle zmieniającej się rzeczywistości? Czy ich szkoła dała im możliwość zdobycia wiedzy i umiejętności, wykształciła postawy, które pozwolą im swobodnie funkcjonować w społeczeństwie i gospodarce XXI wieku? Czy szkoła także nie powinna się ciągle zmieniać, rozwijać, aby być jak najbliżej świata?

W ubiegłym roku tematem głównym był konektywizm, w tym będzie to konstrukcjonizm. Bardzo ciekawie zapowiada się 12. konferencja „Pokazać – Przekazać”, organizowana w dniach 24-25 sierpnia br. przez Centrum Nauki Kopernik. Jej uczestnicy będą się zastanawiać, jak sprawić, by nowe technologie w edukacji były narzędziem tworzenia i poznawania świata, a nie pozostały jedynie atrakcyjnym gadżetem.

Po co jest uniwersytet? Czy tylko do prowadzenia badań, których efekty opublikowane zostaną w międzynarodowych czasopismach, praktycznie niedostępnych dla mieszkańców? Co roku na świecie publikowanych jest ponad 2,5 miliona publikacji naukowych. Naukowcy nie są w stanie przeczytać wszystkich nawet tych w swojej wąskiej specjalności...

Flipped classroom opiera się na takich pojęciach jak aktywne uczenie się, zaangażowanie uczniów, szukanie różnych rozwiązań. Podczas odwróconej lekcji wykorzystuje się czas na współpracę uczniów, zadawanie przez nich pytań dotyczących poznanych wcześniej materiałów oraz sprawdza się umiejętność stosowania nabytej wiedzy. Rolą nauczyciela w tym modelu jest zachęcanie uczniów do indywidualnego zgłębiania tematu i podejmowania wspólnego wysiłku.

Od kilku lat jako rodzic obserwuje, jak szkoły publiczne realizują swój… nazwijmy to tak: „obowiązek szkolny”. I muszę powiedzieć, że z roku na rok, coraz mniej jest tej nauki w szkole. Świąt i dni wolnych od nauki jest za to coraz więcej. Jak się ułożą odpowiednio, to dzieci mają „ferie” kilka razy w roku szkolnym… Zawsze znajdzie się w szkole jakiś dobry powód do tego, aby zajęć nie było. Dzieci starsze i młodsze oczywiście cieszą się z zawsze takiego obrotu sprawy, ale…

Polacy wciąż nie przywiązują wystarczającej wagi do tego, jak zagospodarowywana jest przestrzeń publiczna. Nie zauważają otaczającego ich chaosu, nie chcą identyfikować się ze swoim miejscem zamieszkania. Większość z nas ma poczucie, że kreowanie rzeczywistości przestrzennej odbywa się poza ich świadomością i zaangażowaniem, co wynika poniekąd z braku elementarnej wiedzy w tym zakresie. Dotyczy to szczególnie młodzieży, która w przyszłości będzie decydować o poprawieniu lub pogorszeniu jakości naszego otoczenia.