Ciekawą grupę narzędzi Web 2.0 stanowią serwisy współdzielenia i wymiany plików (media-sharing services). Zakres zastosowania w edukacji serwisów umożliwiających dzielenie się oraz wyszukiwanie i prezentację określonego rodzaju zasobów jest bardzo szeroki - w podcastingu, vidcastingu, współdzielenia wideo, fotografii, jak również prezentacji oraz dokumentów.

Gry edukacyjne video są coraz cześciej wykorzystywane w programie nauczania na uczelniach wyższych. Zdaniem analityków z THE Journal, czasopisma internetowego poświęconego nowym technologiom w edukacji, gry edukacyjne mogą wkrótce w poważnym stopniu zmienić charakter i metodologię nauczania akademickiego.

Większość rodziców wierzy, że nowe technologie w brytyjskich szkołach pomagają ich dzieciom lepiej i efektywniej uczyć się. Jednak jak wynika z badania szkół rządowej Brytyjskiej Agencji ds. Komunikacji i Technologii w Edukacji (BECTA), tylko co piąta z nich wykorzystuje w pełni potencjał posiadanej infrastruktury technologicznej.

Ważną cechą e-learningu staje się aktywne włączanie odbiorców procesu kształcenia w jego tworzenie. Tym celom służyć mają różne technologie i aplikacje Web 2.0. Pomimo iż wiele mówi się już na temat Web 3.0, to problematyka możliwości, jakie niosą ze sobą technologie Web 2.0 dla edukacji jest w dalszym ciągu bardzo aktualna, a tym samym warta analizy.

Możliwości wykorzystania Web 2.0 w edukacji są szerokie. Sam mechanizm wiki może już stanowić znakomitą podstawę przykładu zmian w nauczaniu, w szczególności w e-learningu. Próbując postawić wyraźną granicę pomiędzy e-learningiem tradycyjnym a e-learningiem 2.0, powinno się zastąpić tradycyjną platformę e-learnigową platformą wiki.

Nowy raport przygotowany przez Futurelab - brytyjską organizację zajmujacą się nowoczesną edukacją - ukazuje, iż odpowiednio wykorzystywane przez nauczycieli tablice interaktywne mogą w sposób pozytywny wpływać na nauczanie i uczenie się. W niektórych sytuacjach mogą również przynosić dodatkowe, choć czasem nieoczekiwane efekty.