Nauczyciele

Temat współpracy nauczycieli w zespołach stale powraca i niestety nie następują w nim spektakularne zmiany. Kiedyś uczyłam w naprawdę wspanialej szkole, gdzie jedynym mankamentem była właśnie współpraca nauczycieli. Przez lata nic nie dało się zrobić, ze szkodą dla uczniów i nauczycieli. Nie mam na myśli pracy w zorganizowanych zespołach zadaniowych, bo taka w szkołach występuje, chodzi mi raczej o współpracę pedagogiczną, dyskusję i wspólne doskonalenie procesu nauczania.

Podstawowym warunkiem odczuwania radości jest dobry kontakt z innymi nauczycielami, dyrektorami i edukatorami. Samotność bardzo obniża radość z pracy w szkole. Sytuacja w naszej oświacie nie jest optymistyczna, więc skłaniamy się raczej do narzekania niż do radosnych refleksji. Nauczyciele czują się atakowani, źle opisywani w mediach i mediach społecznościowych, a często też obciążani za coś, co jest poza ich kontrolą. Doświadczenie nauczania zdalnego oraz kryzys uchodźczy w wyniku wojny na Ukrainie jeszcze pogorszyły nasze nastawienie.

Czy elastyczność w zakresie terminów pozwoli uczniom odczuwać mniejszy stres? A może zaowocuje klęską w ich przyszłej pracy? Podzielę się chyba dość kontrowersyjnym wpisem o dotrzymywaniu terminów w aktywnościach szkolnych.

W czasie wakacji w większości odpoczęliśmy, nasze nadzieje na dobry rok szkolny wzrosły. Poczyniliśmy ambitne plany, które mają nam zapewnić pełne satysfakcji nauczanie. Czekaliśmy na początek nowego roku szkolnego i wyobrażaliśmy sobie, jak to będzie świetnie prowadzić klasę młodych umysłów i budować relacje ze swoimi uczniami i innymi nauczycielami. Te marzenia nieco zblakły już we wrześniu. Przytłacza nas wiele bieżących spraw, odkładamy chwilowo ambitne plany. Zaczynają wkradać się niepewność i wątpliwości.

Przedstawiam przekonania wewnętrzne nauczyciela, które są pożądane przy budowaniu dobrych relacji z uczniami. Warto zapytać siebie samego, na ile zgadzam się z poniższymi stwierdzeniami.

Czasami znajduje w artykuły w portalach edukacyjnych, które są bardzo wartościowe i na czasie. Szukam artykułów o informacji zwrotnej, bo ona jest osią oceniania kształtującego. Znam badania, które wysoko plasują podawanie informacji zwrotnej przez nauczyciela uczniom. Ale znam też takie, które mówią, że nie każda informacja przekłada się na poprawienie uczenia się uczniów. Dobrze byłoby znać przepis na taką informację zwrotną, która naprawdę pomaga uczniowi się uczyć. Moim zadaniem kluczem jest to, aby uczeń mógł i umiał z niej skorzystać. Samo formułowanie informacji zwrotnej nie wystarczy, trzeba tak ją skonstruować, aby uczeń mógł z niej skorzystać. To jest możliwe tylko wtedy, gdy uczeń sam czuje, że jest mu potrzebna i wie – co może dzięki niej zrobić.