(C) Edunews.pl

Uczniowie nie przychodzą do szkoły po to, żeby sobie pomilczeć. Jeśli tak się dzieje na lekcjach, że faktycznie mówi tylko nauczyciel, a uczeń tylko, gdy pozwoli mu na to nauczyciel, to można uznać taką sytuację za porażkę dydaktyczną - oczywiście nauczyciela. To uczniowie mają mówić na lekcji, a nauczyciel powinien uczestniczyć w rozmowie, podtrzymywać ją kolejnymi pytaniami.

fot. Fotolia.com

Często rozmawiam ze studentami o ich doświadczeniach edukacyjnych. Chętnie dzielą i wymieniają się wspomnieniami, postrzeżeniami, refleksjami, opiniami, interpretacjami. Niezwykle ciekawe są te opowieści o ścieżkach, jakie przemierzali, o sukcesach i niepowodzeniach, o zmaganiach ze sobą i nie zawsze przyjazną rzeczywistością szkolną, o reakcjach obronnych i strategiach przetrwania w systemie, do którego zostali wrzuceni bez ich woli, o próbach zachowania siebie w przestrzeni podporządkowanej dogmatowi uniformizacji…

fot. Fotolia.com

Nie uważam, że jeśli wiemy coś o mózgu, to można wymyślić pedagogikę na nowo – twierdzi prof. Joachim Bauer – neurobiologia jest tylko elementem „mozaiki” pedagogicznej. Jednak wiedza o tym, jak działa mózg, możne nam pomóc ulepszać proces dydaktyczny. Od czego zacząć? Wydaje się, że najważniejsze dla prawidłowego rozwoju ucznia i nauczyciela konieczne jest oparcie pedagogiki na dwóch filarach: jeśli pierwszy to przekazywanie (konstruowanie) wiedzy, to drugi – nie mniej ważny – relacje pedagogiczne w klasie i szkole.

fot. Varkey Foundation

Czego można się nauczyć od małych dzieci? Cierpliwości, ale i patrzenia na świat ich oczami, bo one są cały czas w wielkim zachwycie – mówi Jolanta Okuniewska, nauczycielka ze Szkoły Podstawowej nr 13 w Olsztynie. Jako pierwsza i jedyna do tej pory nauczycielka z Polski, znalazła się ona w grupie 50 nauczycieli z całego świata, nominowanych do międzynarodowej nagrody Global Teacher Prize 2016.

fot. Fotolia.com

Przeczytałam wpis Larry Ferlazzo na portalu Edutopia, poświęcony motywacji uczniów do nauki. Opisuje on w nim cztery cechy budowania motywacji wewnętrznej uczniów do nauki. Nie chcę tłumaczyć całego wpisu autora, ale chciałabym podzielić się kilkoma ważnymi myślami. Według autora te cztery cechy to: autonomia, kompetencja, pokrewieństwo i stosowność.

fot. Fotolia.com

Co jest kluczem do sukcesu? Inteligencja? Inteligencja emocjonalna? Elastyczność? Skupienie? A może nasze nastawienie i wiara, że nam się uda? Sposób, w jaki my, nauczyciele, postrzegamy naszych uczniów, ich możliwości i zdolności ma niebagatelne znaczenie dla ich wyników.

Więcej artykułów…

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Magda napisał/a komentarz do STEAM w praktyce w szkole ponadpodstawowej
Takie metody to się stosowało na zajęciach ZPT i cały czas stosuje się przy nauce zawodu.
Nauczyciel napisał/a komentarz do „Sieciaki” i niebezpieczne kontakty online
Popieram takie inicjatywy. Trzeba edukować rodziców i dzieci, ale coraz ciężej uciec z sieci...
Jest koniec roku i chętnie dajemy się ponieść iluzji że od nowego roku szkolnego wszystko będzie lep...
Piotr napisał/a komentarz do EjAj z lodówki
Mam podobne przemyślenia, ciekawe czy to nadmuchana bańka ;)
W sprawie wf mam inna uwagę. Wf to przedmiot specyficzny. Nauczyciele wf nie pracują w domu, ich obo...
Bardzo ciekawe i trafne spostrzeżenia, widać dobre analityczne podejście i obiektywność. Warto, aby ...
Zaufanie uczniów i nauczycieli w szkole wymaga także zaufania władz do nauczycieli - czyli tworzenia...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie