Depresja jest zaburzeniem nastoju (afektywnym), który na ogół utożsamiany jest z zaburzeniami u osób dorosłych. Kiedyś rzadziej się przejmowano emocjami i nastrojami dzieci, stąd nie diagnozowano tej choroby u dzieci. Tymczasem na kliniczną depresję cierpi ok. 1% dzieci w wieku 2-3 lat; 2% dzieci w wieku 6-12 lat i około 20% nastolatków.

fot. domena publiczna - Pixabay.com

Czy polska szkoła rozwija empatię wśród uczniów i nauczycieli? Jak rozumiana jest empatia przez uczniów i nauczycieli? Czy jest ona ważna dla wspólnoty szkolnej? Fundacja Ashoka Polska przygotowała we współpracy ze szkołami z mocą zmieniania świata film poświęcony empatii – pielęgnujmy ją w szkołach – apelują twórcy filmu.

fot. Fotolia.com

Zwykle myślimy, że zjawisko mobbingu odnosi się do życia zawodowego dorosłych. Być może, któryś z przejawów mobbingu znane jest Ci z doświadczeń bliskich znajomych, lub nawet Twoich własnych. Warto mieć świadomość, że zjawisko to, niestety, występuje także wśród dzieci i młodzieży. Mówimy wtedy zwykle o mobbingu rówieśniczym lub szkolnym.

fot. Fotolia.com

Niemal co drugi uczeń szkoły podstawowej doświadcza różnych form dokuczania ze strony rówieśników, a skala zjawiska w klasach I-VI jest większa niż w gimnazjach. Nie zawsze rodzice są świadomi istnienia tego zjawiska, często dowiadują się o nim zbyt późno. Co rodzic może powiedzieć swojemu dziecku, aby mu pomóc, wesprzeć w trudnej sytuacji?

fot. Fotolia.com

O tym, że dziecko doświadcza dokuczania w szkole bądź dokucza innym kolegom i koleżankom, rodzice dowiadują się zdecydowanie zbyt późno. Nie zawsze potrafią także poradzić sobie z tą informacją – na przykład bagatelizują ją albo – wręcz przeciwnie – działają impulsywnie i gwałtownie, nie próbując najpierw porozmawiać i zrozumieć. Jak rodzice mogą poradzić sobie z problemem dokuczania w szkole?

fot. Fotolia.com

Islandia, otoczona z wszystkich stron morzem, również zmaga się z problemem agresywnych zachowań w szkołach. W ramach projektu "Nienawiść. Jestem przeciw" organizowanego przez Centrum Edukacji Obywatelskiej uczestniczyłam w wizycie studyjnej w islandzkiej szkole. Miałam zwrócić uwagę na metody stosowane przez Islandczyków w walce z przemocą, mową nienawiści, wykluczeniem społecznym (zwłaszcza w odniesieniu do uczniów). Czy można zaobserwować jakieś podobieństwa, poszukać dobrych praktyk pod kątem naszych polskich realiów i wyzwań?