Jak wypadają nauczyciele i dyrektorzy gimnazjum w świetle Międzynarodowego Badania Nauczania i Uczenia się (TALIS 2013)? Praca z uczniami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, z klasą, wykorzystanie nowoczesnych technologii – to główne potrzeby szkoleniowe polskich nauczycieli. 94 procent uważa, że należy uczyć dzieci samodzielnego myślenia, jednak wyróżnia ich lepsza dyscyplina na lekcjach. Tylko w Polsce nauczycieli ocenia wyłącznie dyrektor.

Wiele osób jest przekonanych, że nowoczesne narzędzia komunikacji negatywnie wpływają na kontakt między rodzicem a dzieckiem i nauczycielem. Raport „Rodzic unplugged”, w którym zapytano ponad 40 tysięcy rodziców i uczniów z całej, dowodzi czegoś zupełnie innego. Takie rozwiązania technologiczne, jak e-dziennik, zwiększają zaangażowanie dorosłych w proces edukacyjny dzieci. Rodzic chce być ze szkołą „na bieżąco”, zaś szybki dostęp do informacji wykorzystuje w sposób przemyślany.

Polscy rodzice chwalą zalety internetowych narzędzi edukacyjnych i zwracają uwagę na zagrożenia związane z prywatnością uczniów. Z niedawno przeprowadzonego badania wynika, że większość rodziców w Polsce dostrzega korzyści płynące z dostępu do Internetu w szkołach, jednak obawia się, że działania dzieci mogą być śledzone i wykorzystywane do niepożądanych celów.

W całej Europie pogłębia się rozdźwięk między wymaganiami stawianymi przez cyfrową transformację z jednej strony a umiejętnościami, know-how i kwalifikacjami siły roboczej z drugiej. Mniej więcej 90% Europejczyków korzysta z telefonów komórkowych lub smartfonów, a ponad jedna trzecia używa tych urządzeń do łączenia się z Internetem. Jednak w zakresie korzystania z Internetu występują już znaczne różnice.

Dzięki grom dzieci rozwijają kreatywność oraz budują relacje towarzyskie. Dodatkowa korzyść: grając z uczestnikami z innych krajów, uczą się języków. Jednocześnie trudniej im się uczyć, bo elektroniczne rozgrywki przyzwyczajają do szybkich sukcesów i schematów – to tylko niektóre wnioski z badania IBE wśród uczniów VI klas szkoły podstawowej.

Z najnowszych badań wynika, że trzylatkowie na Wyspach Brytyjskich nie potrafią układać wieży z klocków, choć bez trudu pomykają po tablecie przemieszczając się pomiędzy kolejnymi ekranami i aplikacjami. Po analizie tych danych niektórzy polscy naukowcy zaczynają wieszczyć, że jak te trzylatki dorosną, nie będą potrafiły zaparkować samochodu... Dziwi mnie trochę ten alarmistyczny lament. A co jeśli sterowanie samochodem za kilkanaście lat odbywać się będzie przez ekran dotykowy? Albo poprzez komendy wydawane głosem?