Szkoła wychowuje i przygotowuje dzieci do życia w przyszłości, której nie znamy. To, co możemy, więc im dać, to oparcie w sobie, gotowość na zmiany, zaufanie do świata i poczucie wpływu na swoje życie, elastyczność w działaniu i jednocześnie stabilny, a więc uwewnętrzniony system wartości. Bardziej, więc jest to zasób praktycznych i przydatnych umiejętności niż sucha wiedza.
Od czego zależy rozwój kompetencji cyfrowych w polskiej szkole? Czy od tego, ile w niej pojawi się nowego sprzętu: komputerów stacjonarnych, przenośnych, tablic interaktywnych? Od tego, ile interaktywnych programów edukacyjnych trafi do nauczycieli? Szkoła nie będzie potrafiła nauczyć korzystania z technologii edukacyjnych, jeśli sama nie zostanie do tego przygotowana.
W ostatnim okresie do szkół zaczęły w zauważalnej skali trafiać modne technologie: tablice interaktywne oraz mobilne pracownie netbooków. Firmy komercyjne zachęcają do zakupu i stosowania oprogramowania wspomagającego proces dydaktyczny, które reklamują jako nowoczesne i interaktywne. Uwaga! Jego „użycie zgodnie z ulotką” bywa bardzo szkodliwe.
Ograniczenie do 10% odsetka osób przedwcześnie kończących naukę oraz wzrost do 40% odsetka osób z wyższymi studiami - takie cele decyzją ministrów edukacji krajów członkowskich UE wrócą do unijnej strategii gospodarczej Europa 2020. Polskie władze oświatowe stawiają sobie bardziej ambitne cele - mamy osiągnąć jeszcze lepsze wyniki.
Uczniowie uczestniczący w unijnym programie eTwinning, poza nauką języków obcych i posługiwania się technologiami informacyjnymi, zyskują dobre przygotowanie do korzystania z nowoczesnych form edukacji - oceniają śląscy pedagodzy. W woj. śląskim działa prawie 1,5 tys. z blisko 8 tys. polskich placówek oświatowych biorących udział w programie.
Szkoła ma dziś poważnego konkurenta, multimedialnego i interaktywnego - w formie sieci Internetu. Uczniowie coraz szybciej docierają do informacji i coraz rzadziej kierują swoje pytania do nauczycieli. Kiedy w zasięgu jednego kliknięcia mają dostęp do zasobów sieci to powód, który sprawiał, że szkołę traktowaliśmy jako najważniejsze źródło informacji, przestał istnieć.
Nauczyciel nie powinien konkurować z uczniami w znajomości nowoczesnych urządzeń elektronicznych; młodzież i tak będzie sprawniej (bardziej intuicyjnie) się nimi posługiwać. Ale nauczyciel ma przewagę nad uczniami: potrafi głębiej wykorzystać możliwości danego urządzenia. Edukacji technologicznej w szkole potrzebujemy dla synergii umiejętności jednych i drugich.
Szkoła wychowuje i przygotowuje dzieci do życia w przyszłości, której nie znamy. To, co możemy, więc im dać, to oparcie w sobie, gotowość na zmiany, zaufanie do świata i poczucie wpływu na swoje życie, elastyczność w działaniu i jednocześnie stabilny, a więc uwewnętrzniony system wartości. Bardziej, więc jest to zasób praktycznych i przydatnych umiejętności niż sucha wiedza. 
Od czego zależy rozwój kompetencji cyfrowych w polskiej szkole? Czy od tego, ile w niej pojawi się nowego sprzętu: komputerów stacjonarnych, przenośnych, tablic interaktywnych? Od tego, ile interaktywnych programów edukacyjnych trafi do nauczycieli? Szkoła nie będzie potrafiła nauczyć korzystania z technologii edukacyjnych, jeśli sama nie zostanie do tego przygotowana.
W ostatnim okresie do szkół zaczęły w zauważalnej skali trafiać modne technologie: tablice interaktywne oraz mobilne pracownie netbooków. Firmy komercyjne zachęcają do zakupu i stosowania oprogramowania wspomagającego proces dydaktyczny, które reklamują jako nowoczesne i interaktywne. Uwaga! Jego „użycie zgodnie z ulotką” bywa bardzo szkodliwe. 
Ograniczenie do 10% odsetka osób przedwcześnie kończących naukę oraz wzrost do 40% odsetka osób z wyższymi studiami - takie cele decyzją ministrów edukacji krajów członkowskich UE wrócą do unijnej strategii gospodarczej Europa 2020. Polskie władze oświatowe stawiają sobie bardziej ambitne cele - mamy osiągnąć jeszcze lepsze wyniki. 
Uczniowie uczestniczący w unijnym programie 
Szkoła ma dziś poważnego konkurenta, multimedialnego i interaktywnego - w formie sieci Internetu. Uczniowie coraz szybciej docierają do informacji i coraz rzadziej kierują swoje pytania do nauczycieli. Kiedy w zasięgu jednego kliknięcia mają dostęp do zasobów sieci to powód, który sprawiał, że szkołę traktowaliśmy jako najważniejsze źródło informacji, przestał istnieć. 
Nauczyciel nie powinien konkurować z uczniami w znajomości nowoczesnych urządzeń elektronicznych; młodzież i tak będzie sprawniej (bardziej intuicyjnie) się nimi posługiwać. Ale nauczyciel ma przewagę nad uczniami: potrafi głębiej wykorzystać możliwości danego urządzenia. Edukacji technologicznej w szkole potrzebujemy dla synergii umiejętności jednych i drugich.
