Taki komunikat od UNESCO, na specjalną okazję, która trafia się raz na rok. Czyli dziś - 5 października: Nauczyciele odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu przyszłości poprzez wychowywanie uczniów i napędzanie postępu edukacyjnego. Jednak, aby w pełni wykorzystać ich potencjał, kluczowe jest, aby ich głosy były słyszane i cenione w procesach decyzyjnych, które mają wpływ na ich zawód. Dlaczego dziś? Bo zaczynają się INSPIR@CJE 2024? Prawie tak. Dzisiaj jest Światowy Dzień Nauczyciela i to świetnie zbiega się z naszym dorocznym najważniejszym wydarzeniem edukacyjnym.

Jednym z celów, jaki towarzyszy mi pracy z uczniami jest to, by podążać za uczniem w taki sposób by moje uczennice i moi uczniowie mieli autentyczny wpływ na planowanie procesu nauczania - wybór treści, pytania badawcze, metody uczenia się.

"Dziś mamy nowe pokolenie dzieci. Dzieci, które zostały wychowane z prawem do podejmowania decyzji (...) One są autonomiczne, mają silną wolę, negują, są przyzwyczajone do podejmowania decyzji, chcą rozumieć powody, dla których mają wykonać takie czy inne zadanie. Nie uczą się dlatego, że ktoś im każe - one się uczą, bo rozumieją, po co to robią (...) Chcą mieć prawdziwą motywację, a gdy na lekcji biologii przychodzi czas na naukę cyklu rozwojowego nagonasiennych, zadają uzasadnione pytanie: po co to? Co mi da ta wiedza?."

Podczas zakupów w lokalnej hali targowej spotkałem dawno niewidzianą znajomą, ongiś pracującą na stanowisku administracyjnym w jednej z bemowskich placówek, obecnie emerytkę. – Co tam słychać w szkole? – zagaiła pomiędzy sklepowymi regałami. Odpowiedziałem „Stara bida”, by po chwili poprawić się, że nie, bieda jest całkiem nowa, bo z roku na rok trudniej się pracuje. Rodzice są coraz częściej nieusatysfakcjonowani, zalęknieni o swoje dzieci, nauczyciele, choć w większości wciąż chętni i z pomysłami, to jednak pełni obaw o społeczny odbiór swojej pracy, o przyszłość, o to, by nie zrobić jakiegoś błędu... Z dziećmi na tym tle jest chyba najlepiej, choć na fali ogólnego niepokoju wisi w powietrzu, niczym miecz Damoklesa, pytanie gdzie, kiedy i w jaki sposób może coś tąpnąć.

Powrót do pracy wiąże się dla nauczycieli ze wzmożonym wysiłkiem głosowym, z którym będą mieli do czynienia regularnie przez najbliższe 10 miesięcy. Wielogodzinna praca głosem to dla pedagogów nie lada wyzwanie, na co wskazują statystyki. Przewlekłe choroby narządu głosu znajdują się na 3. miejscu najczęściej diagnozowanych w Polsce chorób zawodowych. Z tego powodu Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy (CIOP-PIB) zachęca nauczycieli, ale także przedstawicieli innych zawodów pracujących głosem oraz ich pracodawców do włączenia się w kampanię społeczną pn. „Pracuję głosem”.

Rodzice są ekspertami w zakresie swoich dzieci, a czerpiąc z ich wiedzy można wspomóc proces nauczania. Warto poznać rodziców, gdyż łatwiej będzie dotrzeć do ich dzieci.