Uczniowie w szkole też uczą się, jak się uczyć. Nauczyciele mogą im w tym pomóc. W tym wpisie zajmę się czterem obszarami związanymi z uczeniem się: organizacją, strategiami, rolą notatek i szukaniem indywidualnego sposobu uczenia się.

W ostatnich minutach lekcji uczniowie myślą już tylko o przerwie. Kiedy jednak pozwolimy na to, aby lekcja nie była zakończona podsumowaniem, to to czego się uczniowie uczyli, może zniknąć. Konieczna jest refleksja. W tym wpisie przedstawię 27 sposobów na zakończenie, w którym możliwe jest wykrycie i skorygowania nieporozumień, podkreślenia kluczowych punktów i utrwalenia nowo poznanych treści. Do nich rekomenduję dodać te, które zawarliśmy w tzw. Pudełku refleksji. Razem będzie to ponad 50 sposobów. Wypróbujcie!

Lubię pracować z filmem. Chętnie korzystam z okazji, by łączyć różne tworzywa i różne teksty kultury. Z równą radością zachęcam młodych ludzi do oglądania, co tworzenia własnych produkcji. Dlatego cieszy mnie fakt, że tym razem udało się połączyć dwa wartościowe dzieła.

Interdyscyplinarność w nauczaniu to podejście, które wykracza poza ramy jednego przedmiotu, co pozwala elastycznie łączyć różne dziedziny wiedzy. Dzięki takiemu modelowi nauczania uczennice i uczniowie, nawet najmłodsi, mogą lepiej zrozumieć różne zagadnienia i zjawiska, a przy tym uczą się matematyki celowo i praktycznie. Interdyscyplinarne podejście pomaga dzieciom doświadczyć matematyki nie tylko w szkolnym zeszycie, ale też w sztuce, naturze, literaturze i codziennym życiu, co zwiększa motywację do nauki, rozwija kreatywność, a przede wszystkim skutecznie oswaja przedmiot, który niesłusznie obrasta w szkolne mity i uprzedzenia.

Sprawdzanie wiedzy i umiejętności uczniów następuje zwykle na koniec, kiedy uczniowie przystępują do sprawdzianu lub egzaminu. Niestety wtedy już mało da się zrobić, aby uzupełnić braki. Warto zadbać o to, aby uczniowie monitorowali swój proces uczenia się na bieżąco i dzięki niemu uświadamiali sobie, że się rzeczywiście uczą.

Czasem nadchodzi moment przebłysku i olśnienia. Niby jedna chwila, ale składają się na nią wcześniejsze i liczne obserwacje. Patrzysz codziennie, ale trzeba jednego momentu by uświadomić sobie to, co widzisz, to, co cię otacza. Tak było i ze mną, gdy uświadomiłem sobie obecność nowego sposobu przekazu. Już obecnego nawet w szkołach.