Z jaką prędkością leci spadająca gwiazda? Co się stanie, jak wyjdę ze skóry? Czy każdy z nas jest niepowtarzalny? Czy komórki nerwowe mogą robić błędy? To tylko przykłady z niekończącej się listy pytań, które często zadają dzieci i domagają się odpowiedzi – najczęściej od swoich rodziców. Ciekawość dziecka jest niezmierzona, powinniśmy zadbać o to, aby nie została ona wyrugowana przez szkołę.

Realizacja projektów w klasach I-III nie powinna sprawiać nauczycielom kłopotów, ponieważ pozwala na elastyczną pracę z dziećmi wokół jednego zagadnienia tematycznego przez dłuższy czas. Nie musimy się spieszyć, a planując zadania w projekcie należy mieć na uwadze realizację podstawy programowej dla I etapu edukacyjnego. projekt w klasach młodszych powinien angażować wszystkie zmysły dziecka, wiązać w całość różne dziedziny edukacji, czyli być najprawdziwszym nauczaniem zintegrowanym. To oznacza również konieczność uwzględnienia dziecięcych zainteresowań i pomysłów. Dzięki temu mamy szansę osiągnąć sukces edukacyjny przy maksymalnym zaangażowaniu małych uczniów.

Jak rozwijać u uczniów logiczne myślenie i umiejętności matematyczne? Koniecznie z wykorzystaniem kolorowych kubków. Dzieci uwielbiają uczyć się poprzez praktyczne działanie, ruch, manipulacje, a kubeczki im to zapewniają. Podczas ćwiczeń ćwiczymy także rozróżnianie kolorów, orientację przestrzenną i percepcją wzrokową. Jak ćwiczyć?

Czy zdarza się Wam, podczas długiej rozmowy telefonicznej lub niezbyt zajmującego wykładu czy szkolenia, bezwiednie uruchomić długopis i snuć na kartce bajeczne, rozwijające się wzory? Czasem powstają wtedy całe rysunkowe opowieści, które generuje nasza podświadomość z zapisanych wewnątrz naszej psychiki obrazów, doznań, z rodzaju naszej wrażliwości…

Edukacja muzyczna w publicznych szkołach podstawowych (nie mówimy o tych muzycznych), kuleje nie od dziś. Urzędnicy i ministrowie edukacji narodowej nie dostrzegają potencjału ogólnorozwojowego tego przedmiotu. Nie kładzie się nacisku na edukację muzyczną nauczycieli, bo przecież to taki „michałek”, a nie „prawdziwy” przedmiot. A przecież mogłoby być zupełnie inaczej.

Informatyka. Nauczyciel: Co z Nimi robić? Znowu się będą męczyć jak każę im napisać tekst w edytorze. Z arkuszem to już lepiej nie będę ryzykował, bo okaże się ze w ogóle go nie znają. Grafika ? Zaraz mi porobią memy z lekcji, albo Snapy i pójdzie w świat. Ech, to może po prostu zamiast się przejmować pojedziemy tematami z książki. Co tam jest do roboty? „Obrazy czarno-białe i jednobarwne”. Ogarniemy zapis cyfrowy kolorów, palety barw, później: kartkówka i sprawdzian i jakoś to poleci do przodu…