Edukacja to relacja - to hasło nabrało szczególnego znaczenia w czasach pandemii, kiedy kontakty społeczne zostały zaburzone. Strach przed wirusem, dystans społeczny, trwające długimi miesiącami zdalne nauczanie i niepewność związana z powrotem (a raczej powrotami) do stacjonarnej nauki sprawiły, że budowanie relacji w szkole stało się ogromnym wyzwaniem.

Nikt nie powinien radzić sobie sam z wyzwaniami zdrowia psychicznego. Niestety zbyt wiele dzieci jest pozostawionych samym sobie, zwłaszcza w okresie nastoletnim. Możesz to zmienić. Nie wiesz jak? UNICEF podpowiada, jak rodzice mogą wesprzeć swoje dzieci.

Zawsze uważałam, że robię wszystko, bym moi uczniowie byli samodzielni - samodzielne ubieranie, wiązanie sznurówek, czy też pójścia do toalety i umycie rąk. Dotyczy to jednak nie tylko sfery samoobsługowej, a także społecznej, czy też emocjonalnej.

Słowo „odporność” robi obecnie karierę w edukacji. Wszyscy są bardzo zmęczeni szkołą w pandemii. Uczniowie są przytłoczeni uczeniem się w niepewności i hybrydzie, a nauczyciele nauczaniem w nieprzewidywalnych i ciągle zmieniających się warunkach. Odporność jest tak samo ważna dla nauczycieli, jak i dla uczniów.

Interdyscyplinarność jest odzwierciedleniem tego, jak działamy w codziennym życiu, łącząc wiedzę z różnych dziedzin. W praktyce szkolnej polega to na szukaniu punktów stycznych między przedmiotami lub budowaniu zadań opartych na problemie, przy rozwiązywaniu którego, uczniowie odnoszą się do różnorodnych umiejętności.

Wszyscy chcemy się rozwijać. Stawiamy sobie cele, próbujemy wzbudzać motywację, ale to czasem nie wystarcza. Nie wystarcza, żeby osiągnąć oczekiwane rezultaty. Dlaczego? Może po prostu brakuje nam odpowiednich nawyków…