Obecność w sieci stwarza wiele możliwości komunikowania się, nauki oraz dzielenia się tym, co dla Ciebie jest ważne. Jednak niesie ze sobą także niemałe wyzwania. Jeśli kiedykolwiek zdarzyło się, że korzystając z mediów społecznościowych lub Internetu odczuwałeś stres, doświadczyłeś samotności, zazdrości, lęku, czy obniżonej samooceny, wiedz, że nie jesteś sam. Oto pięć wskazówek UNICEF, które pomogą Ci lepiej zadbać o swoje zdrowie psychiczne i być życzliwym w sieci.

Komunikacja zawsze była ważnym elementem partnerstwa szkoła-dom, jednak pośpiech, brak czasu często spychają ją na dalszy plan. Rodzice są gotowi do współpracy, szczególnie w klasach początkowych. O tę współpracę warto wówczas zadbać. Wskazówki, które przedstawię też stosują się do innych przedmiotów, nie tylko do matematyki.

Edukacja to relacja - to hasło nabrało szczególnego znaczenia w czasach pandemii, kiedy kontakty społeczne zostały zaburzone. Strach przed wirusem, dystans społeczny, trwające długimi miesiącami zdalne nauczanie i niepewność związana z powrotem (a raczej powrotami) do stacjonarnej nauki sprawiły, że budowanie relacji w szkole stało się ogromnym wyzwaniem.

Słowo „odporność” robi obecnie karierę w edukacji. Wszyscy są bardzo zmęczeni szkołą w pandemii. Uczniowie są przytłoczeni uczeniem się w niepewności i hybrydzie, a nauczyciele nauczaniem w nieprzewidywalnych i ciągle zmieniających się warunkach. Odporność jest tak samo ważna dla nauczycieli, jak i dla uczniów.

Nikt nie powinien radzić sobie sam z wyzwaniami zdrowia psychicznego. Niestety zbyt wiele dzieci jest pozostawionych samym sobie, zwłaszcza w okresie nastoletnim. Możesz to zmienić. Nie wiesz jak? UNICEF podpowiada, jak rodzice mogą wesprzeć swoje dzieci.

Interdyscyplinarność jest odzwierciedleniem tego, jak działamy w codziennym życiu, łącząc wiedzę z różnych dziedzin. W praktyce szkolnej polega to na szukaniu punktów stycznych między przedmiotami lub budowaniu zadań opartych na problemie, przy rozwiązywaniu którego, uczniowie odnoszą się do różnorodnych umiejętności.

Zawsze uważałam, że robię wszystko, bym moi uczniowie byli samodzielni - samodzielne ubieranie, wiązanie sznurówek, czy też pójścia do toalety i umycie rąk. Dotyczy to jednak nie tylko sfery samoobsługowej, a także społecznej, czy też emocjonalnej.

Więcej artykułów…

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

W dziale "powody" dodałbym jeszcze punkt o tym,że jak ktoś dużo gada, to rośnie procent gadania bez ...
Stanisław napisał/a komentarz do Czym więcej mówisz, tym mniej cię słuchają
Mówienie jest łatwiejsze niż organizowanie aktywności innych, w tym uczniów. Dlatego tak łatwo wpada...
Wspomnienie w początku lat 90-tych. W gazecie (chyba "Dziennik Polski") był zamieszczony artykuł o t...
Ppp napisał/a komentarz do Jak (nie) dokształcają się Polacy?
Odpowiedziałbym "tak - dawniej", jeśli chodzi o udział w kursie. Warto jednak zauważyć, że jak ktoś ...
Gość napisał/a komentarz do Uczeń przeszkadza w lekcji...
Ja się popytam, jak będą się czuły dzieci, które ten niesluchajacy nikogo i chodzący po klasie zaczn...
Świetny sposób uczenia dorosłości, odpowiedzialności i współpracy - bez osądzania, bez wzbudzania po...
A może chodzi o to, aby introwertycy uczyli się udziału w dyskusji.
Jacek napisał/a komentarz do Wyzwanie dla prawnika...
Janusz Korczak powiedział „nie ma dzieci, są ludzie”. I to jest prawda. Przecież każdy dorosły kiedy...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie