W Polsce lubimy wiele mówić o osobach wykluczonych, najczęściej w
kontekście społecznym. Ale rzadko kiedy uświadamiamy sobie, że dotyczy
to w gruncie rzeczy niewielkiej części społeczeństwa. A dlaczego nie słychać rozmów o
20 milionach Polaków wykluczonych cyfrowo? Bo właśnie tyle osób nie korzysta jeszcze w
Polsce - z różnych przyczyn - z Internetu.
Mija 10 lat od uruchomienia w szkołach programu
Interkl@sa, pierwszego skoordynowanego działania, które umożliwiło
wyposażenie szkół w pracownie komputerowe i przyniosło nieocenione
korzyści edukacyjne. Dzisiaj używa się nawet terminu „pokolenie Interklasy" mówiąc o młodych ludziach, którzy
zakończyli już edukację i właśnie podejmują pierwszą pracę.
W społeczeństwie informacyjnym zmienia się rola nauczyciela. Nie jest on już mistrzem w tradycyjnej relacji z uczniem tylko dlatego, że jest nauczycielem. Na to musi sobie dopiero zasłużyć prowadząc zajęcia w taki sposób, aby uczniowie wynieśli z nich wiedzę naprawdę przydatną w życiu. A to oznacza, że musi stale rozwijać i zmieniać swój model dydaktyczny.
Polska szkoła bywa nowoczesna, chociaż jeszcze nie jest to zjawisko
powszechne. W większości przypadków działa według
starych, powielanych od dziesięcioleci, schematów. Nie zmieni jej nawet
najlepsza reforma przygotowana przez ministerstwo, dopóki sami
nauczyciele i dyrektorzy szkół nie uznają, że istnieje potrzeba zmiany
i wprowadzenia innowacji, aby dogonić uciekający świat.
Szansą dla polskiej edukacji jest otwarcie się na nowe narzędzia dostępne w Internecie, z których powszechnie korzysta młodzież w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych. Nauczyciele nie powinni dłużej ignorować istnienia społecznościowego Internetu. Powinni natomiast zastanowić się, w jaki sposób włączyć blogi i serwisy społecznościowe do zajęć.
Serwisy oparte na wiki są jednym z podstawowych narzędzi rozwoju społecznościowej edukacji. Umożliwiają jednoczesną współpracę wielu autorów nad tworzeniem wspólnego dzieła w sieci. Oprócz Wikipedii, coraz śmielej wykorzystują je naukowcy, dla których jest to doskonałe narzędzie pracy akademickiej, dające również duże możliwości popularyzacji nauki.
W związku z projektem Własność prywatna w dobie Internetu i globalizacji spytaliśmy studentów, co sądzą o różnych aspektach pojęcia własności. Okazało się, ze w takich kwestiach jak przewaga firm prywatnych nad państwowymi, społeczna odpowiedzialność biznesu, czy też ochrona praw autorskich w Internecie wcale nie są jednomyślni.
W Polsce lubimy wiele mówić o osobach wykluczonych, najczęściej w
kontekście społecznym. Ale rzadko kiedy uświadamiamy sobie, że dotyczy
to w gruncie rzeczy niewielkiej części społeczeństwa. A dlaczego nie słychać rozmów o
20 milionach Polaków wykluczonych cyfrowo? Bo właśnie tyle osób nie korzysta jeszcze w
Polsce - z różnych przyczyn - z Internetu.
Mija 10 lat od uruchomienia w szkołach programu
Interkl@sa, pierwszego skoordynowanego działania, które umożliwiło
wyposażenie szkół w pracownie komputerowe i przyniosło nieocenione
korzyści edukacyjne. Dzisiaj używa się nawet terminu „pokolenie Interklasy" mówiąc o młodych ludziach, którzy
zakończyli już edukację i właśnie podejmują pierwszą pracę.
W społeczeństwie informacyjnym zmienia się rola nauczyciela. Nie jest on już mistrzem w tradycyjnej relacji z uczniem tylko dlatego, że jest nauczycielem. Na to musi sobie dopiero zasłużyć prowadząc zajęcia w taki sposób, aby uczniowie wynieśli z nich wiedzę naprawdę przydatną w życiu. A to oznacza, że musi stale rozwijać i zmieniać swój model dydaktyczny.
Polska szkoła bywa nowoczesna, chociaż jeszcze nie jest to zjawisko
powszechne. W większości przypadków działa według
starych, powielanych od dziesięcioleci, schematów. Nie zmieni jej nawet
najlepsza reforma przygotowana przez ministerstwo, dopóki sami
nauczyciele i dyrektorzy szkół nie uznają, że istnieje potrzeba zmiany
i wprowadzenia innowacji, aby dogonić uciekający świat.
Szansą dla polskiej edukacji jest otwarcie się na nowe narzędzia dostępne w Internecie, z których powszechnie korzysta młodzież w gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych. Nauczyciele nie powinni dłużej ignorować istnienia społecznościowego Internetu. Powinni natomiast zastanowić się, w jaki sposób włączyć blogi i serwisy społecznościowe do zajęć.
Serwisy oparte na wiki są jednym z podstawowych narzędzi rozwoju społecznościowej edukacji. Umożliwiają jednoczesną współpracę wielu autorów nad tworzeniem wspólnego dzieła w sieci. Oprócz Wikipedii, coraz śmielej wykorzystują je naukowcy, dla których jest to doskonałe narzędzie pracy akademickiej, dające również duże możliwości popularyzacji nauki.
W związku z projektem 
Ostatnie komentarze
Mamy dwa różne obowiązki w Polsce.
Z tym "obowiązek nauki", jest formułowan...