Każdy człowiek potrafi myśleć i uczyć się – napisała dr Caroline Leaf. A co by się stało, gdybym każdego dnia, z taką myślą podchodził/a do ucznia, współpracownika, szefa? Do siebie samego, do siebie samej?

Zmiany w klimacie i ich konsekwencje dla życia na Ziemi możemy obserwować niemal codziennie, nie tylko poprzez media, ale i coraz częściej własnymi zmysłami. Edukacja szkolna nie może pomijać tematów związanych z klimatem. Nauczanie o zmianie klimatu wymaga jednak podejścia multidyscyplinarnego, praktycznej edukacji opartej na nowoczesnych metodach i technikach aktywizujących uczniów oraz dających im umiejętności rozwiązywania rzeczywistych problemów naszego świata. Tu nie wystarczy tylko znajomość faktów - konieczna jest współpraca uczniów, kreatywne podejście i zdolność do szybkiego reagowania na zmiany. Potrzebne są też narzędzia do edukacji klimatycznej, które zapewnią z jednej strony podbudowę merytoryczną, a z drugiej praktyczne wskazówki, jak można działać na rzecz klimatu.

Trwa rok kopernikański. Z okazji 550. rocznicy urodzin patrona, Centrum Nauki Kopernik ustanawia nagrodę Przewroty, którą co roku będzie przyznawać nowatorskim inicjatywom edukacyjnym.

Nie mam pewności, czy „Katarynka” jest "be", czy też OK. W sumie, na dziś, to nieważne, bo jest i trzeba nam ją „oswoić”. Co robię, żeby nam było z nią przyjemnie? Albo chociaż ciekawie? Tak jak w ubiegłych latach "potraktowałam" „Katarynkę” Kolbem, bo bardzo go kocham i się z nim nie rozstaję.

Webquest to metoda dydaktyczna, polegająca na kierowanym przez nauczyciela poszukiwaniu informacji w Internecie. Uczennice i uczniowie otrzymują precyzyjnie sformułowane zadanie, które mają wykonać, korzystając z wskazanych źródeł dostępnych online lub samodzielnie szukając odpowiedzi w sieci.

Przeglądając ostatnio Onet, ujrzałem panią Katarzynę Lubnauer, która, przypięta pasem do fotela w samochodzie, z zapałem udzielała wywiadu siedzącej za kierownicą dziennikarce. Odkryłem w ten sposób nowalijkę na portalu, jaką jest Onet Watch, czyli rozmowy w formie króciutkich filmów, mające zapewne przyciągnąć zainteresowanie odbiorców nawykłych już do poetyki rodem z Tik Toka. Ponieważ sam preferuję dłuższe formy, przewinąłbym ekran bez refleksji, gdyby nie osoba prominentnej polityczki, wymienianej w gronie kandydatów na funkcję ministra edukacji narodowej (z nauką lub bez). Pomny swojej misji Doradcy Obywatelskiego ds. Edukacji postanowiłem zatem obejrzeć.