Odnoszę wrażenie, że sale lekcyjne, w których młodzież się uczy, przestały się zmieniać. Świat nowoczesnych przestrzeni biurowych, wnętrz projektowanych tak, aby miejsce było zachęcające do przebywania w nim wielu godzin oraz swobodnej wymiany pomysłów i doświadczeń, mocno oddalił się od tego, co mamy dalej w szkolnych salach. Co możemy zrobić, aby sala lekcyjna była pomocna w rozwijaniu myślenia krytycznego, pracy zespołowej i kreatywności w młodych ludziach?

Ukończyłem Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Olsztynie. Na studiach się nie obijałem i byłem dobrze przygotowany do zawodu nauczycielskiego. Potem przez wszystkie lata na uczelni cały czas się dokształcałem w zakresie dydaktyki. A mimo to czuję się bezradny wobec współczesnych wyzwań edukacyjnych, niczym człowiek po udarze uczę się stawiać kroki i chodzić. Dlaczego? Bo zasadniczo zmienił się krajobraz edukacyjny i społeczny a dawne odpowiedzi na ważne pytania są dzisiaj nieaktualne. Moja bezradność nie jest wynikiem osobistych i zawodowych zaniedbań, lecz jest efektem zmian cywilizacyjnych.

Literatura to tylko pretekst. To zdanie jest dla mnie jednym z najważniejszych wyznaczników mojej pracy. Nic zatem zaskakującego, że gdy przyszło do omawiania kolejnej lektury, uznałam, że o wiele bardziej życiowo będzie wczuć się nieco w literacki klimat, niż tylko o nim rozmawiać.

Dużo się mówi w ocenianiu kształtującym (i nie tylko) o przekazywaniu uczniom informacji zwrotnej. W tym wpisie o informacji zwrotnej, co powoduje, że jest dobra? Co zrobić, aby informacja zwrotna pomagała się uczniowi uczyć, aby korzystał z niej, unikał w przyszłości błędów już popełnionych, a przy okazji pomagała nauczycielowi w nauczaniu, a nie była dla niego dodatkowym wysiłkiem.

Gdy myślimy o patriotyzmie, często przychodzą nam do głowy podniosłe chwile, hymn narodowy, wielkie wydarzenia historyczne. Jednak czy na co dzień patriotyzm musi mieć tak patetyczny ton? A może warto spojrzeć na niego bardziej przyziemnie, by stał się bliski dzieciom, w ich świecie – szkoły, rodziny i lokalnej społeczności?

Kiedy Justyna Suchecka ma chwilę "wolnego" czasu, to zabiera się za pisanie większych dzieł... Bohaterką jej trzeciej już książki jest... polska szkoła. Dlaczego? Bo cała nadzieja w szkole! (taki też jest tytuł tej ostatniej publikacji). Zdaniem autorki polska szkoła może być wspaniała, o ile wszyscy zabierzemy się za jej poprawianie. "Lepszą szkołę każdego dnia może budować każde z nas! (...) Głęboko wierzę, że również ode mnie – nie tylko od ministrów, samorządowców czy kuratorek – zależy to, jak będą wyglądały nasze szkoła i przyszłość" - przekonuje.