Nowe technologie stają się ważnym elementem krajobrazu edukacyjnego na wszystkich poziomach kształcenia. W przedszkolach w mieście Auburn w stanie Maine (USA) wprowadzono pilotażowy program zastosowania iPadów do nauki czytania i matematyki. Dzieci, które pracowały z tabletem, osiągały lepsze wyniki w porównaniu z tymi, które nie miały dostępu do narzędzia.

W zrealizowanym w Stanach Zjednoczonych w styczniu br. badaniu Poll Position prawie połowa dorosłych respondentów uznało, że tablety, smartfony, e-readery i inne urządzenia mobilne pozytywnie wpływają na proces kształcenia. Przeciwnego zdania był co trzeci respondent.

Rzadko zdarza nam się stawiać przed uczniami prawdziwe wyzwania. Niezbyt często zwracają się do nas o pomoc, dzielą się swoimi marzeniami i pytają o radę. Jeżeli już to robią, to nie odmawiamy. Inwestujemy swój czas, energię i zaangażowanie. Ich osobiste sukcesy sprawiają, że czujemy satysfakcję. Dajemy dowód, że są dla nas ważni. Przekonujemy, że mogą osiągnąć jeszcze więcej, a prawdziwe sukcesy dopiero przed nimi. Wierzymy w nich. To często wystarczy, aby nasi uczniowie dostali prawdziwego wiatru w skrzydła.

Choćbyśmy mieli i dziesięć takich programów jak „Cyfrowa szkoła“, w których szkoły zakupiłyby nowe urządzenia, i tak nie wystarczy na dobry sprzęt dla wszystkich uczniów. Pomysł, aby każdy uczeń dysponował w publicznej szkole własnym urządzeniem, w polskich realiach jest niezwykle trudny do realizacji. Może się udać, ale pod jednym warunkiem: szkoła otworzy się na technologie, które uczniowie mają w domach (a częściej w plecakach lub kieszeniach).

Jerzy Jedlicki, autor „Dziejów inteligencji polskiej do 1918”, wyjaśniając złożoność procesów cywilizacyjnych posługuje się pojęciam zapętlenia. W jego rozumieniu z fenomenem tym mamy do czynienia, gdy jakiś proces w wyniku nasycenia czy przeregulowania traci swój sens i zaczyna działać przeciw założonym i deklarowanym celom.

Jedynie poznając problemy, lęki i obawy nastolatków można zwalczyć coraz częściej występującą w szkole agresję - przekonują specjaliści ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej. Ich zdaniem karanie to jedynie walka ze skutkami zachowań agresywnych.