Wszystkie gry (sportowe, karciane, internetowe, planszowe i inne) łączy kilka definiujących je elementów: jasny cel, określone zasady, ustalony system informacji zwrotnej oraz dobrowolność. Niemal zawsze, gracz podejmuje pewien wysiłek, żeby pokonać postawione przed nim przeszkody i zdobyć określoną nagrodę. Czy nie podobnie jest w edukacji?

Czy możemy uwolnić proces uczenia się? Czy edukacja i szkoła mogą się obyć bez nauczycieli? W wywiadzie udzielonym w czerwcu telewizji CBS Salman Khan, twórca i szef Khan Academy przyznał, że jest zaskoczony sukcesem swojej inicjatywy, z której korzysta już ponad 6 milionów osób tygodniowo, ale kontynuuje prace i stara się nie myśleć o spoczywaniu na laurach.

Europa starzeje się. Ludność Europy jest coraz starsza i rodzi to problemy prawie we wszystkich aspektach życia. Koncepcja aktywnego starzenia się pragnie wypracować nową wizję seniorów i ich roli społecznej, bardziej adekwatną do rzeczywistości XXI wieku.

W systemie oświaty powszechnej w XIX wieku główną rolę odgrywał nauczyciel, którego rolą miało być przekazanie uczniom określonego (i raczej zamkniętego) zasobu wiedzy przedmiotowej. Nauczyciel był wówczas głównym źródłem wiedzy o świecie dla osób uczących się. Katalog narzędzi i metod przez niego stosowany był dość wąski - wykład, podręcznik drukowany, ćwiczenia, testy oraz praktyki w zakładzie pracy, tam gdzie kształcono do określonego zawodu.

Wprowadzenie zajęć informatyki do szkół miało wyposażyć uczniów w niezbędne umiejętności, które ułatwią im nie tylko podjęcie studiów czy znalezienie pracy, lecz także funkcjonowanie w życiu codziennym. Pomysł, jak zwykle, szlachetny, jednak realizacja tych zadań nie okazała się równoznaczna z osiąganiem pożądanych skutków.

Pracuję w szkole przyjaznej nowoczesnym technologiom. W Polsce. W pracowni językowej, gdzie uczę jest do dyspozycji tablica interaktywna, komputer z Internetem, a uczniowie mają otwarty dostęp do WiFi. Tutaj nikt nie chowa telefonu pod ławką. Ma takie samo prawo być pod ręką, jak podręcznik.