Odczarujmy klasówki, czyli nie taki sprawdzian straszny…

fot. Edunews.pl

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Wiele jest opinii na temat zasadności robienia klasówek. Niektórzy muszą (zarządzenie odgórne), a nie chcą ich robić. Niektórzy nie muszą, a chcą; niektórzy muszą i chcą, a niektórzy nie muszą i nie chcą. Jeśli potraktujemy klasówkę jako formę pracy, może stać się nie tylko sprawdzianem umiejętności, ale także autodiagnozą ucznia, diagnozą dla nauczyciela, sposobem na podniesienie poziomu wiedzy i kształtowanie kompetencji miękkich oraz rozgrywką i rozrywką edukacyjną.

Co to jest praca klasowa? Według dostępnych definicji to pisemne sprawdzenie bieżącej wiedzy i umiejętności uczniów pisane pod kontrolą nauczyciela, obejmujące pewną partię nauczanego materiału (z jednego przedmiotu) i trwające zwykle co najmniej jedną godzinę lekcyjną, sprawdzające wiedzę zwykle całej klasy szkolnej, a jej uczniowie piszą ją przeważnie w tym samym czasie i miejscu (zwykle w klasie szkolnej, w której mają zajęcia z danego przedmiotu) (źródło: Wikipedia); to praca pisana w klasie pod kontrolą nauczyciela jako sprawdzian wiadomości ucznia (źródło: SJP PWN); to zadanie pisane w czasie lekcji pod kontrolą nauczyciela, służące sprawdzeniu wiadomości ucznia (źródło: WSJP).

Tymczasem stworzyłam nieco inną definicję klasówki: według mnie klasówką jest wszystko to, co piszemy w klasie, zdobywając, poszerzając, pogłębiając i utrwalając wiadomości i umiejętności. Dzięki temu praca klasowa staje się jedną z form nauki kompetencji edukacyjnych i społecznych, uczy odpowiedzialności za efekty pracy własnej oraz zespołu, porządkuje wiedzę, stanowi informację zwrotną dla nauczyciela i ucznia, motywuje do bieżącej pracy na lekcji, skłania do systematycznego robienia notatek.

Klasówka może być przeprowadzana indywidualnie, grupowo lub zespołowo. Może polegać na pracy z tekstem źródłowym, słownikiem, zeszytem, filmem edukacyjnym. Jej sprawdzaniem wcale nie musi się zajmować nauczyciel – dodatkowym sposobem utrwalenia wiedzy i umiejętności jest autokorekta oraz wzajemne poprawianie prac przez dzieci.

Oczywiście wymaga to zaangażowania nauczyciela a także wypracowania wzajemnego zaufania, ale jest to zdecydowana wartość dodana w tym procesie. Dlatego nie bójmy się klasówek – skupmy się na nich jako na pracy w klasie, bez atmosfery strachu i poczucia, że się nie uda. Przekonajmy się, że pozwolenie na korzystanie z zeszytów podczas klasówek nie tylko eliminuje stres u uczniów, ale także skłania ich do systematycznego prowadzenia notatek. Uwierzmy, że wiara uczniów, że klasówka jest do napisania, że na niej nie polegną, da im motywację do pracy i poczucie, że ten przedmiot może być ciekawy, warty poważnego potraktowania. Każdy lubi sukces, poczucie wygranej, samozadowolenie – udana klasówka pozwala to wszystko poczuć. Sięgajmy często po klasówki, w różnych formach, oswójmy dzieci z nimi, nauczmy uczniów pracować na swój sukces na klasówkowych lekcjach i nie bać się sprawdzianów, a stawiać im czoła z zaangażowaniem. Niech klasówka będzie z nami!

Zapraszam do obejrzenia mojego wystąpienia na INSPIR@CJACH WCZESNOSZKOLNYCH 2024:

***

Organizatorami zorganizowanej w dniach 23-24 marca 2024 w Warszawie konferencji INSPIR@CJE WCZESNOSZKOLNE 2024 byli: Edunews.pl, Fundacja Rozwoju Społeczeństwa Wiedzy THINK! oraz Think Global sp. z o.o.

Partnerem merytorycznym była społeczność nauczycieli: Superbelfrzy RP / Superbelfrzy Mini.

Partnerem głównym konferencji była firma Samsung Polska.

Partnerami konferencji byli: Eduko, Fundacja Medicover & FitSchool, Fundacja Szkoła z Klasą & Asy Internetu, Learnetic, Moje Bambino, Nowa Era, Stowarzyszenie Cyfrowy Dialog oraz Warszawskie Centrum Innowacji Edukacyjno-Społecznych i Szkoleń.

Współpraca: Centrum Kultury Filmowej im. Andrzeja Wajdy, FAST Heroes, IT Edu.

Więcej informacji o konferencjach w zakładce Wydarzenia na edunews.pl.

 

Notka o autorce: Barbara Taniewicz jest nauczycielką dyplomowaną z ponad 30-letnim doświadczeniem w pracy z dziećmi, autorką licznych publikacji zawodowych. Posiada kwalifikacje w zakresie pedagogiki wczesnoszkolnej, przedszkolnej i specjalnej, terapii pedagogicznej, terapii ręki i TUS. Wychowawczyni klasy 3a w SP nr 1 im. Stefana Krasińskiego w Chotomowie, liderka szkolnego Zespołu Nauczycieli 0-3, członkini społeczności FB Superbelfrzy Mini.

 

 

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Przerażająca wizja. Z jednej strony trzeba gonić za technologią która rozwija świat, z drugiej stron...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykład w czasach postpiśmienności, czyli szukanie drogi we mgle
Tak, najważniejszy jest tok rozumowania, opowieść o wiedzy i dochodzeniu do wniosków, odkryć. To się...
Wykładam matematykę i staram się postępować na przekór pewnego określenia czym jest wykład: to trans...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykłady w stylu programów popularnonaukowych?
Zawsze najważniejszym jest mieć coś do powiedzenia. Interesującego, ważnego, wartościowego. Dobrze j...
Jak widzę, odniósł się Pan do mojego komentarza, więc odpowiem.Programy B. Wołoszańskiego były różne...
Pani Anno, to co zamierzam napisać dotyczy zarówno psychologów szkolnych jak i pedagogów. I jedni i...
Drodzy Państwo, czy głupotę można nazywać po imieniu? Czy głupota ministra jest głupotą szkodliwą? C...
Jak się zadaje pytanie całej klasie to nie odpowiadają nieśmiali. Te rady są ok tylko dla tych, któr...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie