Dynamiczne zmiany na rynku pracy wymagają gotowości do nauki i elastyczności. Wpływają też na potrzeby edukacyjne młodych – tych, którzy są już aktywni zawodowo, oraz tych, którzy jeszcze się uczą i o pracy nawet nie myślą. Dzięki badaniu przeprowadzonym przez Fundację Think! w partnerstwie merytorycznym z Instytutem Psychologii Uniwersytetu Śląskiego oraz Fundacją Citi Handlowy im. L. Kronenberga znamy aspiracje zawodowe młodych – ich plany oraz kompetencje, które chcą rozwijać. Wyniki badania mogą zainteresować nauczycielki i nauczycieli wszystkich poziomów edukacyjnych jako kierunek myślenia o obecnych i przyszłych potrzebach ich uczniów i uczennic.

18 maja w Centrum Nauki Kopernik zostało zorganizowane przez Fundację Stocznia obywatelskie wysłuchanie publiczne w sprawie zmian w podstawie programowej dot. języka polskiego. W sposób bezpośredni wzięło w niej czterdziestu uczestników. Część obserwowała debatę poprzez transmisję internetową. Symptomatyczny był brak przedstawicieli środowisk, które jak się zdaje powinny być zainteresowane tego typu dyskursem: Ministerstwa Edukacji Narodowej, Instytutu Badań Edukacyjnych czy Ośrodka Rozwoju Nauczycieli.

Wiele szkół na całym świecie odczuwa trudności w efektywnym nauczaniu matematyki. W Polsce szukamy winnych, czasami przyczynę trudności upatruje się w nauczaniu wczesnoszkolnym, innym razem w za obszernej podstawie programowej, a czasami również w braku umiejętności przekazywania przez nauczycieli wiedzy matematycznej. Jednak żadna z tych przyczyn nie jest potwierdzona badaniami naukowymi.

Dlaczego uczniowie odmawiają i co można z tym zrobić? Każdy z nauczycieli spotkał się z sytuacją, gdy część uczniów odmówiło wykonania zadania. Może być to jawna odmowa, ale częściej jest to cichy bojkot. Ten może wyrażać się oddaniem pracy byle jak wykonanej lub niedokończonej.

Wysłuchanie obywatelskie w sprawie rozporządzenia dotyczącego zmian w podstawie programowej, zorganizowane 18 maja przez Fundację Stocznia i Centrum Nauki Kopernik, choć ograniczone do kwestii języka polskiego, a w praktyce listy lektur, stworzyło dobrą okazję, by upomnieć się o nowy styl działania MEN. I nie chodzi o bardziej sympatyczny od poprzedników sposób bycia pań kierujących resortem, bo to już mamy, ale oczekiwane przez lata profesjonalne i merytoryczne podejście do problemów edukacji. Z tym zaś jest krucho. Zgłosiłem chęć zabrania głosu, a że podobnie jak wszyscy na swoje wystąpienie otrzymałem jedynie trzy i pół minuty, przygotowałem wersję pisemną, starając się zapisać wszystko, co uznaję za istotne.

Czy uczeń z problemami ma szanse sam się podnieść, nadrobić zaległości i dobrze funkcjonować? Oto bardzo typowa sytuacja: dziecko, które dotychczas nie miało problemów z nauką otrzymuje pierwsze niedostateczne oceny i zaczyna odczuwać zaniżoną samoocenę: staje się nerwowe, nadwrażliwe na krytykę, często wycofane. Rodzic oferuje pomoc w nauce, ale coś “zgrzyta” w ich relacji. Wspólna nauka staje się udręką dla obu stron…