Kilka lat, które dzielą nowonarodzonego człowieka od pójścia do szkoły, mija mu na spontanicznej i entuzjastycznej, zarazem nauce. Uczenie się jest naturalną, konstytucjonalną cechą każdego człowieka. Przeczytałam kiedyś zdanie mówiące o tym, iż jeżeli tożsamością ptaka jest latanie, to w przypadku człowieka jest to uczenie się.

Jak wygląda oferta telewizji publicznej dla najmłodszych? Czy można jej powierzyć nasze dzieci bez obaw? Od telewizji publicznej zwykło się oczekiwać więcej rozumu niż od stacji prywatnych. Argumentem jest abonament, za który mamy jakoby prawo domagać się telewizji wolnej od komercyjnych głupot.

Dzięki nawykowi przeglądania prasy dowiedziałem się, że MEN przygotowało reformę programową, obejmującą m.in. edukację historyczną. Należę do niewielkiej grupy (mniej niż sto osób) dydaktyków historii - osób, które zawodowo zajmują się badaniem edukacji historycznej i uważają, iż mają na ten temat sporo wiedzy. Postaram się zatem skomentować propozycję MEN.

We współczesnym świecie jakość i skuteczność nauczania zyskuje sobie coraz wyższą rangę. W dokumentach UE mówimy o gospodarce opartej na wiedzy, a kształcenie nauczycieli znajduje się na naczelnym miejscu w realizacji tego zadania. Podobnie jest w USA, gdzie sprawy edukacji zajmują nie tylko fachowców, ale są przedmiotem licznych artykułów w prasie.

Microsoft opublikował wyniki, przeprowadzonej w styczniu 2008 r. ankiety wśród internautów, z której wynika, że amerykańska młodzież szkolna w wieku 13-17 lat (7-10 rok nauczania szkolnego) coraz rzadziej uprawia piractwo internetowe, w miarę jak wzrasta poziom ich wiedzy odnośnie praw autorskich i zasad korzystania z zasobów Internetu.

Na przestrzeni wieków, życiowe perspektywy człowieka uzależnione były głównie od miejsca jego urodzenia. Przeciętne dziecko w bogatym społeczeństwie żyło zapewne na wyższym poziomie oraz znacząco dłużej niż nawet najbystrzejsze i utalentowane dziecko w biednym kraju. Prawdopodobnie jest tak również i dziś, jednak w mniejszym stopniu niż wcześniej.