Każde pokolenie miało swoich buntowników. Czy jest sens zajmować się nimi? Motywujące działania w edukacji mają sens, gdy nie ograniczają się do zachęcania  uczniów do uczenia się, ale gdy wywierają wpływ na indywidualną pracę nad sobą. Mają sens, gdy trafiają w oczekiwania adresatów i są zgodne z osobistymi zasobami. Ważne jest odkrycie przyczyn buntu i odpowiednie stawianie celów - zadań dopasowane do posiadanych umiejętności. Jak wykorzystać w edukacji bunt młodych?

Dzisiejszy temat poświęcamy publikacji absolutnie unikalnej, która została dołączona do materiałów dla uczestników Kongresu Obywatelskiego. „Przyszłość na 3+. Głos uczniów“ - to jest chyba pierwszy przypadek, gdy praktycznie całą zawartość książeczki stanowią wypowiedzi najważniejszych uczestników systemu oświaty. Dlatego warto tę lekturę polecić w kolejności: wszystkim urzędnikom odpowiedzialnym za edukację (w tym zwłaszcza ministrom edukacji), dyrektorom szkół, nauczycielom i rodzicom.

Remonty budynków szkół prowadzone są z większą lub mniejszą regularnością, ale na pewno są one regularnie sprzątane: zasada ta jednak nie dotyczy wirtualnych wizytówek polskich szkół w internecie – stron www. Niestety, informacje zgromadzone na stronach i sposób ich podania, pozostawiają wiele do życzenia.

Dzisiejszy dzień skłania naturalnie do zadumy nad życiem. I miejscem człowieka w świecie, a może i wszechświecie. Jak to się stało, że na Ziemi mogło powstać życie? Czy jesteśmy sami we Wszechświecie? Jak daleko jest do najbliższej gwiazdy? Dlaczego żyjemy tu, na Ziemi, a nie na Marsie. Wiele odpowiedzi na takie pytania zawiera ciekawa edukacyjna publikacja „Tu jesteśmy“.

Matematyka może być lubiana przez uczniów, należy jednak zadbać o to, by nauczanie tego przedmiotu w szkole było bardziej atrakcyjne niż ma to miejsce dzisiaj – do takich wniosków doszli uczestnicy międzynarodowego kongresu „Nowa era w nauczaniu matematyki”. W spotkaniu zorganizowanym 22 października przez wydawnictwo Nowa Era uczestniczyli goście z Finlandii i Czech oraz polscy pedagodzy i eksperci, którzy na co dzień zajmują się matematyką.

Przyzwyczajeni jesteśmy do kanciastości brył i szarości naszych szkół, z których wiele powstawało jeszcze w średnim lub późnym PRL. Jednolite pudełka z zamykanymi przedziałami pasowały może do koncepcji szkoły jako fabryki, ale dziś wydają się dziś być równie brzydkie jak... tabor kolejowy PKP. Czy możemy wreszcie zacząć myśleć o szkołach jako o wielofunkcyjnych, estetycznych przestrzeniach edukacji?