Końcówkę i koniec wakacji można było poznać po tym, jak rośnie aktywność polityków komentujących ostatnie wydarzenia w Polsce i na świecie. A że okres minionych kilku miesięcy okazał się bogaty w wydarzenia z obszaru finansów, jak na przykład głośne oszustwa instytucji prowadzących działalność parabankową czy upadki i problemy finansowe biur turystycznych, warto zadać kilka pytań dotyczących stanu edukacji finansowej Polaków.

Znalazłem poniższy wpis na swoim blogu pod datą 8 września 2008 roku! Cztery lata temu zadałem odpowiedzialnym za rozwój narodowego portalu edukacyjnego Scholaris pytanie o jego wizję, cel i strategię rozwoju. I mimo że nie otrzymałem wówczas odpowiedzi, to dodatkowo ze zdumieniem stwierdzam, że pytanie jest nadal aktualne, a odpowiedzi brak.

Na rozpoczęcie roku szkolnego nauczycielska „Solidarność”, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej przygotowały własne propozycje dla polskiej oświaty. Wśród nich jeden „bumerang”. Ciekawe, ile jeszcze razy pomysł likwidacji gimnazjów będzie wracał w polityce, w mediach. Chyba trochę szkoda miejsca i czasu na tę debatę. Nie wiemy, jak wyglądałaby teraz polska edukacja, gdyby nie wprowadzono gimnazjów i nigdy się tego nie dowiemy. Zaczynamy jednak dostrzegać korzyści, które przyniosła ta zmiana.

Już w 30 miastach w całej Polsce uczniowie i ich nauczyciele mogą wziąć udział w projekcie edukacji audiowizualnej realizowanym przez Stowarzyszenie Nowe Horyzonty, organizatora Międzynarodowego Festiwalu T-mobile Nowe Horyzonty we Wrocławiu. W poprzedniej edycji uczestniczyło ponad 45 tysięcy młodych widzów!

Szkoła jest dla dzieci i ich rodzin. Nie jest dla związków zawodowych, nauczycieli, polityków czy zarabiających na niej koncernów. Przed polską szkołą pojawiają się coraz bardziej palące wyzwania. Problemy takie jak np. zamykanie placówek, przestępczość w szkołach czy kłopoty samorządów z finansowaniem zobowiązań wynikających z Karty Nauczyciela pokazują, że nie sposób już dłużej czekać na nową reformę polskiej szkoły.

Zjawisko przedwczesnego kończenia nauki osiąga różną skalę w poszczególnych krajach  UE. Zgodnie z danymi Eurostatu z 2011 roku w niektórych z nich jak Chorwacja (4,1%), Słowenia (4,2%), Czechy (4,9%), Słowacja (5%) i Polska (5,6%) jest to problem znikomy. Dla innych krajów - Portugalii (23,2%), Hiszpanii (26,5%), Malty (33,5%) czy Turcji (41,9%) jest to poważne zagrożenie. W większości państw unijnych, zarówno tych starych jak i nowszych odsetek ten oscyluje w granicach od 11,2% (Węgry) do 19,7% (Islandia). Problem ten dotyka nawet kraje znane z dużych tradycji i dobrze funkcjonującego, rozbudowanego systemu kształcenia i szkolenia zawodowego jak Niemcy (11,5%) czy Wielka Brytania (15%).