Żyjemy w czasach gospodarczo bardzo niespokojnych. Patrząc na rosnące ceny, niepokojące doniesienia z Grecji, Węgier, czy Włoch i jednocześnie słuchając w mediach zapewnień, że jesteśmy nadal wspaniałą „zieloną wyspą“ na wzburzonym oceanie, powinniśmy zadać sobie pytanie, czy nie warto – tak na wszelki wypadek – pouczyć trochę więcej młodzieży na temat gospodarki i rynku pracy, na który przecież nieuchronnie w końcu trafią.

Po dokonaniu niezbędnych zakupów czas na montaż wszystkich elementów w jeden sprawny system. Sam montaż nie jest sprawą trudną, więc nie będę się rozpisywał o wieszaniu tablicy (z uwzględnieniem wzrostu dzieci w różnych klasach), przeprowadzaniu kabli czy podwieszaniu rzutnika. Nie jestem jednak – jako ten , który później będzie używał tablicy – zwolennikiem zlecania wszystkiego szkolnej „złotej rączce”.

Projekt „Filmowa chemia” zgłoszony przez Halinę Szczepaniec, nauczycielkę Gimnazjum Leonarda Piwoni w Szczecinie, zwyciężył w ogólnokrajowym konkursie w ramach projektu „Moj@ edukacja”. W kategorii Uczeń gimnazjum Jury przyznało pierwsze miejsce autorowi prezentacji o sposobach wykorzystania metody Mind Mappingu w nauce – Michałowi Kasperskiemu. Zwycięzcami w kategorii Uczeń szkoły ponadgimnazjalnej zostali Aleksander Tyczyński i Mateusz Kępka za filmowe przedstawienie pomysłów na wykorzystanie mobilnych urządzeń na lekcjach.

Na blogu gamification.co, który promuje uczenie się za pomocą gier i reguł z nich się wywodzących, Andrew R. Proto, nauczyciel przedmiotów ścisłych i były pracownik firmy Apple, dzieli się refleksjami związanymi z dwoma zagadnieniami: rolą technologii oraz poziomem motywacji w nauczaniu opartym o gry. Pojęcie gamification rozumiane jest przez niego jako proces używania myślenia strategicznego (game thinking) i zasad obowiązujących w grach do rozwiązywania problemów i angażowania uczących się.

Od samego mierzenia nic nie rośnie, wie to każdy ogrodnik. Aby rośliny dobrze się rozwijały trzeba je podlewać, nawozić, wyrywać chwasty, przycinać i zwalczać szkodniki. Podobnie rzecz się ma ze szkolną nauką. Inne aktywności rozwijają poszczególne kompetencje, a inne służą ewaluacji.

Wiele osób, w tym nauczyciele i rodzice, a także niektórzy naukowcy, nie uważa informatyki za niezależną naukę, a zatem także, za szkolny przedmiot. Wiele z tych osób myli i utożsamia informatykę z technologią informacyjno-komunikacyjną i sprowadza edukację informatyczną do udostępniania uczniom i nauczycielom komputerów i Internetu w szkole i w domu. Nie odróżniają oni stosowania komputerów i sieci Internet od studiowania podstaw informatyki.