Udostępniamy piątą, zaktualizowaną wersję Przewodnika po Otwartych Zasobach Edukacyjnych. Idea otwartej edukacji zbudowana jest na przekonaniu, że wiedza całego świata jest dobrem publicznym, dlatego każdy powinien mieć swobodę wykorzystywania, dostosowywania do swoich potrzeb, ulepszania i rozpowszechniania materiałów edukacyjnych bez ograniczeń by uczynić edukację zarówno bardziej dostępną, jak i bardziej skuteczną.

Używamy ich każdego dnia. W mowie i w piśmie. Uczyliśmy się o nich w szkole, a niektórzy również na studiach. Dla jednych, poznanie ich było interesującym odkryciem. Dla drugich – zmorą. Należę do tej grupy osób, dla których gramatyka, czy to w szkole, czy na studiach, była wyzwaniem. Jak zatem mogę rozmawiać o częściach mowy aby nie przekazać dzieciom własnych uprzedzeń?

Ortografia bywa dla wielu dzieci niezwykle kłopotliwa. Mimo, że zasady ortograficzne są często powtarzane, o tym, jak trudno je opanować, świadczą liczne pytania zadawane podczas lekcji: „Dlaczego uje się nie kreskuje?”, „Czy po spółgłosce p zawsze piszemy rz?”. Od jakiegoś czasu podczas zajęć obserwuję ortograficzne zmagania moich uczniów. Każda nowo wprowadzana zasada nasuwa kolejne wątpliwości. Bo przecież prócz zasad są jeszcze wyjątki.

Zondle – znana nam wszystkim aplikacja internetowa, w której przygotowujemy interaktywne gry dla uczniów, a i oni sami mogą stworzyć gry dla siebie i kolegów. Ostatnio pojawiła się nowość – aplikacja na tablet w postaci Zondle beta. Umożliwia ona wykorzystanie strony Zondle na tablecie.

Przypominamy o konkursie „Wiki lubi e-podręczniki“ na opracowanie materiałów ilustracyjnych do cyfrowych podręczników, którego organizatorami są Ośrodek Rozwoju Edukacji we współpracy ze Stowarzyszeniem Wikimedia Polska. Zadaniem w konkursie jest stworzenie własnych materiałów, ale także zmodyfikowanie lub wyszukanie istniejących grafik na otwartych licencjach, które dostosowane będą do treści e-podręczników. Konkurs potrwa do końca sierpnia.

W czasach ekspansji technologii informacyjno-komunikacyjnej (ICT) na przełomie XX/XXI w. kształcenie informatyczne w szkołach na całym świecie zepchnięto na dalszy plan. Otrzeźwienie przyszło pod koniec pierwszej dekady XXI w., gdy dramatycznie zmalało zainteresowanie kierunkami informatycznymi na uczelniach (o ponad 50% w USA i W. Brytanii; w Polsce w roku akademickim 2013/2014, z powodu braku dostatecznej liczby kandydatów, zamknięto kilka kierunków informatycznych na uczelniach publicznych i niepublicznych).