Marzy mi się świat bez kar i nagród, bez punktowych systemów wychowawczych oraz słoneczek i chmurek. Jak już wiele osób miało okazję przekonać się „na własnej skórze”, skutki uboczne tych metod są bardziej obciążające niż przypuszczano. Stąd coraz więcej edukatorów, rodziców poszukuje innych możliwości w placówkach edukacyjnych. Warto spróbować nowych podejść i nowych narzędzi.

Porażki mogą być bardzo pomocne w uczeniu się. I w kształtowaniu empatii. Bo zapomina wół jak cielęciem buł[1]. Niedawno miałem okazję poczuć się jak student. Poniosłem porażkę, ale czegoś się nauczyłem. Czyli jednak sukces.

Za nami pewien etap. Materiał omówiony, praca kontrolna zapowiedziana. Dobrze by było jednak zrobić powtórzenie. Nie tylko po to, by wskazać uczniom, na czym nam zależy, by widzieli. Również po to, by zorientować się, ile młodzi ludzie już potrafią. Jak tego dokonać, żeby obie strony były zadowolone?

Kostki, które przygotowałyśmy dla naszych uczniów można wykorzystać w codziennej pracy z dziećmi, z młodzieżą, ale także z dorosłymi. Rozdając uczniom lub uczestnikom zajęć kostkę możemy w dynamiczny, kreatywny sposób przeprowadzić rundę otwierającą lub podsumowującą lekcje.

Jak wykorzystać doświadczenia z projektu Erasmus+ "On air together!" do nauki języka obcego? Zaproponuję kilka pomysłów do wykorzystania na zajęciach językowych - szkolny projekt radiowy kryje w sobie ogromny potencjał możliwości.

O zadawaniu pytań ciąg dalszy. Czyli jak to zrobić, aby pozyskując odpowiedź uczniów, skorzystać i dowiedzieć się, co wie cała klasa, a nie tylko osoba odpowiadająca?