Dane Eurostatu z badań gospodarstw i przedsiębiorstw dotyczące korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych w UE nie są optymistyczne, gdy przyjrzymy się umiejętnościom mieszkańców związanym z wykorzystywaniem komputerów i Internetu. Pozwalają jednak ocenić stopień rozwoju społeczeństwa informacyjnego w Europie.

Nasze szkoły uczą bardzo dobrze. Polscy uczniowie, którzy trafiają do zagranicznych szkół, nie mogą się nadziwić, że programy są tam takie skromne, liczba lektur znikoma, nikt nie wymaga zapamiętywania ogromnej ilości wiadomości. Nasi uczniowie zajmują wysokie miejsca w międzynarodowych olimpiadach przedmiotowych. Oba te stwierdzenia są prawdziwe.

Powszechnie znana jest opinia, że wojna jest sprawą zbyt poważną, żeby zostawić jej prowadzenie tylko generałom. Parafrazując tę opinię, można powiedzieć, że nasze pieniądze, nasze finanse osobiste zbyt ciążą nad naszym losem i przyszłością, by zostawiać je tylko specjalistom od finansów. Dlatego każdy z nas powinien poświęcić im trochę więcej uwagi.

Przepaść pomiędzy “cyfrowymi tubylcami” a “cyfrowymi imigrantami” (Mark Prensky) pogłębia się. Wielu rodziców dostrzega wprawdzie znaczenie cyfrowych mediów, które w różny sposób oddziałują na umiejętności społeczne ich dzieci, ale z drugiej strony są dość sceptyczni w ocenie ogólnego wpływu mediów na rozwój młodzieży.

Obniżenie kosztów kształcenia i dopasowanie do indywidualnych możliwości osoby uczącej się - to zdaniem naukowców z Hoover Institution, centrum badawczego na Uniwersytecie Stanford, dwa podstawowe czynniki, które zdecydują o sukcesie e-kształcenia. Uważają oni, że do 2019 r. połowa zajęć w amerykańskich szkołach średnich będzie prowadzona zdalnie.