Chyba w żadnej dziedzinie życia państwowy monopol się nie sprawdził, centralne sterowanie mało gdzie przynosi satysfakcjonujące efekty. Pisał o tym wiele razy w swoim blogu Wiesław Mariański. Dlatego po przełomie 1989 roku odeszliśmy od tej formy zarządzania, co łączyło się z uwolnieniem potencjału tkwiącego w indywidualnych inicjatywach Polaków. Efekty widoczne są dziś gołym okiem i pewnie mało kto chciałby powrotu do socjalistycznej szarzyzny i braku wszystkiego, ze sznurkiem do snopowiązałek włącznie. Przekonanie, że „góra” wie lepiej nie sprawdziło się w żadnej dziedzinie życia. Czy może sprawdzić się w edukacji?

W czerwcu zakończył się program edukacji ekonomicznej “Młodzi do Akcji!” prowadzony przez Centrum Edukacji Obywatelskiej pod patronatem Ministerstwa Skarbu Państwa. I chociaż był to program - w porównaniu z innymi w CEO - średniego zasięgu i skali (zgłosiło się do niego 76 szkół), to udało się w nim sprawdzić motywacyjne zalety internetowej gry giełdowej.

Kiedy dzisiaj mówimy o kulturze, to dzieje się to często w związku z religią, ze sztuką i teatrem, muzyką i architekturą, malarstwem i beletrystyką oraz edukacją. „Nie lubię kultury” mówi konsument zjawisk śmieciowych. Mógłby też powiedzieć, „nie lubię oddychać”, „nie lubię mówić” czy „nie lubię się uczyć”, co byłoby równie pozbawione sensu. Kultura determinuje nasze życie. Kultury uczymy się, przede wszystkim od bliskich nam ludzi – od ludzi w naszej ojczyźnie bliższej, naszym regionie.

Fundacja Gates’ów rozpoczęła współpracę z Centrum Naukowym Gier Uniwersytetu Washington. Rezultatem współpracy ma być przygotowanie darmowej gry edukacyjnej Refraction. Jednym z priorytetów fundacji jest prowadzenie badań i rozwijanie uczenia się opartego na grach. Zdaniem Billa Gatesa uczenie się oparte na grach będzie fundamentem edukacji przyszłości.

W ramach projektu „Fundusze dla Polski – Interaktywna  mapa przemian” szkoły z całej Polski wzięły udział w obchodach Dni Funduszy Europejskich. Co polscy uczniowie wiedzą o funduszach? Czy szkoła jest miejscem na przekazywanie takiej wiedzy? W jaki sposób przekazywać ją młodym ludziom?

Wszystkie gry (sportowe, karciane, internetowe, planszowe i inne) łączy kilka definiujących je elementów: jasny cel, określone zasady, ustalony system informacji zwrotnej oraz dobrowolność. Niemal zawsze, gracz podejmuje pewien wysiłek, żeby pokonać postawione przed nim przeszkody i zdobyć określoną nagrodę. Czy nie podobnie jest w edukacji?