Gry to wbrew powszechnym odczuciom nauczycieli nie tylko rozrywka, ale także – już od wieków - narzędzie edukacji. W epoce wysokiego tempa rozwoju technologicznego i cywilizacyjnego, gry – zwłaszcza komputerowe - mogą okazać się przydatne w nauczaniu wielu kompetencji niezbędnych do swobodnego funkcjonowania w dynamicznie zmieniającym się świecie.
Naukowcom nie udało się odkryć w wynikach wystandaryzowanych testów matematycznych żadnych różnic ze względu na płeć. Mit został obalony – umiejętności dziewczynek i chłopców są takie same. Wbrew istniejącym stereotypom, które ciągle pokutują na różnych poziomach edukacji, dziewczynki udowodniły, że jeśli chodzi o matematykę, są tak samo zdolne jak chłopcy.
Realia rynku pracy są bezlitosne – jak twierdzą eksperci zajmujący się na co dzień rekrutacją, nawet najlepszy dyplom nie zastąpi zawodowego doświadczenia zdobytego podczas studiów. Po opuszczeniu murów uczelni może być już za późno na jego poszukiwanie, a wymarzoną posadę zajmie ktoś z gorszym wykształceniem, ale za to z bardziej różnorodnym CV.
Licea i szkoły wyższe poczyniły ogromny postęp w stosowaniu nowych technologii do wspierania swoich programów rozwojowych i w używaniu nowych narzędzi edukacyjnych, ale według badania SIIA – amerykańskiego Związku Producentów Oprogramowania, większość wykazuje nadal braki w zakresie rozpoznawania potrzeb związanych z nowymi sposobami nauczaniem.
Polacy zaczynają dostrzegać potrzebę stałego rozwoju osobistego i podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. Odsetek osób, które chcą poszerzać kwalifikacje i umiejętności wzrósł na przestrzeni ośmiu lat o 16% (z 31% w 2000 r. do 47% obecnie) - wynika z badań „Szkolenia w Polsce. Era profesjonalizacji” zrealizowanych przez Ipsos na zlecenie portalu Nowoczesna Firma.
W polskiej szkole nie ma miejsca na pracę metodą projektu. Moje spojrzenie być może nie jest obiektywne, na pewno nie jest, gdyż jestem nauczycielką matematyki i większość z 30 lat mojej pracy spędziłam w warszawskich liceach. Przez te lata rzadko pracowałam w szkole z metodą projektu. Niestety nauczyciele nie mają żadnej motywacji, aby prowadzić z uczniami zajęcia w taki sposób.
Rozmowa z prof. Dorotą Klus-Stańską, pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (specjalność – dydaktyka i pedagogika wczesnoszkolna), zajmującą się badaniem procesów uczenia się oraz ograniczeniami polskiego systemu dydaktycznego, autorką licznych publikacji dotyczących nauczania zintegrowanego.
Gry to wbrew powszechnym odczuciom nauczycieli nie tylko rozrywka, ale także – już od wieków - narzędzie edukacji. W epoce wysokiego tempa rozwoju technologicznego i cywilizacyjnego, gry – zwłaszcza komputerowe - mogą okazać się przydatne w nauczaniu wielu kompetencji niezbędnych do swobodnego funkcjonowania w dynamicznie zmieniającym się świecie.
Naukowcom nie udało się odkryć w wynikach wystandaryzowanych testów matematycznych żadnych różnic ze względu na płeć. Mit został obalony – umiejętności dziewczynek i chłopców są takie same. Wbrew istniejącym stereotypom, które ciągle pokutują na różnych poziomach edukacji, dziewczynki udowodniły, że jeśli chodzi o matematykę, są tak samo zdolne jak chłopcy. 
Realia rynku pracy są bezlitosne – jak twierdzą eksperci zajmujący się na co dzień rekrutacją, nawet najlepszy dyplom nie zastąpi zawodowego doświadczenia zdobytego podczas studiów. Po opuszczeniu murów uczelni może być już za późno na jego poszukiwanie, a wymarzoną posadę zajmie ktoś z gorszym wykształceniem, ale za to z bardziej różnorodnym CV.
Licea i szkoły wyższe poczyniły ogromny postęp w stosowaniu nowych technologii do wspierania swoich programów rozwojowych i w używaniu nowych narzędzi edukacyjnych, ale według badania SIIA – amerykańskiego Związku Producentów Oprogramowania, większość wykazuje nadal braki w zakresie rozpoznawania potrzeb związanych z nowymi sposobami nauczaniem.
Polacy zaczynają dostrzegać potrzebę stałego rozwoju osobistego i podnoszenia swoich kompetencji zawodowych. Odsetek osób, które chcą poszerzać kwalifikacje i umiejętności wzrósł na przestrzeni ośmiu lat o 16% (z 31% w 2000 r. do 47% obecnie) - wynika z badań „Szkolenia w Polsce. Era profesjonalizacji” zrealizowanych przez Ipsos na zlecenie portalu Nowoczesna Firma.
W polskiej szkole nie ma miejsca na pracę metodą projektu. Moje spojrzenie być może nie jest obiektywne, na pewno nie jest, gdyż jestem nauczycielką matematyki i większość z 30 lat mojej pracy spędziłam w warszawskich liceach. Przez te lata rzadko pracowałam w szkole z metodą projektu. Niestety nauczyciele nie mają żadnej motywacji, aby prowadzić z uczniami zajęcia w taki sposób.
Rozmowa z prof. Dorotą Klus-Stańską, pracownikiem naukowym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (specjalność – dydaktyka i pedagogika wczesnoszkolna), zajmującą się badaniem procesów uczenia się oraz ograniczeniami polskiego systemu dydaktycznego, autorką licznych publikacji dotyczących nauczania zintegrowanego. 
