Nowa wizja systemu edukacji

Narzędzia

Typografia

Smaller Small Medium Big Bigger
Default Helvetica Segoe Georgia Times
Tryb czytania

Spis treści

Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych "Lewiatan" przedstawiła Rekomendacje Zespołu ds. Edukacji przy Radzie Rynku Pracy PKPP Lewiatan. Dokument zawiera wizję i propozycje działań dotyczące najważniejszych - zdaniem ekspertów - zagadnień związanych z niedopasowaniem systemu edukacji do potrzeb rynku pracy.

Strona 3 z 3

4. Współpraca z biznesem przy określaniu modelu i programów kształcenia
Według PKPP Lewiatan konieczna jest ściślejsza współpraca MEN i MNiSW z właściwymi ministerstwami, pracodawcami i instytucjami rynku pracy w zakresie dostosowywania kształcenia do aktualnych i prognozowanych potrzeb rynku pracy. Eksperci rekomendują:

•	Ujednolicenie klasyfikacji zawodowej w edukacji i gospodarce (MEN i Ministerstwo Pracy), w tym: - jednolita struktura klasyfikacji zawodów, specjalizacji (profilów) i umiejętności, - kształcenie w szkołach oparte na bazie programowej związanej z danym zawodem oraz praktycznym kształceniu profilującym, związanym ze specjalizacją.
•	Sformułowanie programów związanych z nabywaniem kwalifikacji i specjalizacji (profilów) (MEN we współpracy z resortami branżowymi i związkami pracodawców). Dzięki temu uwzględnione powinny zostać oczekiwania sektorowe (np. branża budowlana, energetyczna, finansowa, wielkie sieci handlowe) w kształceniu.
•	Dopracowanie przez MEN, wspólnie z pracodawcami, kryteriów wprowadzania nowych zawodów i usprawnienie procedury postępowania w tym zakresie: - klarowne kryteria, wśród których podstawowym powinna być wielkość zapotrzebowania na zatrudnienie w danym sektorze i zawodzie, określana na podstawie odpowiednich badań i prognoz, - zmiana procedur postępowania w zakresie określania zawodu i wypracowywania opisów zawodów z obecnych, opartych na aplikacji, na wspólne wypracowywanie, przez MEN i związki branżowe, opisu zawodu i specjalizacji (oraz opisów kwalifikacji i programów kształcenia).
•	Rozpowszechnianie dobrych wzorców w zakresie programów autorskich związanych z nabywaniem kwalifikacji profilowanych (specjalizacji) dopasowanych do potrzeb pracodawców w innych szkołach.
•	Zaangażowanie partnerów społecznych w zarządzanie kształceniem zarówno na szczeblu lokalnym, jak i centralnym, np. rady programowe określające długość, strukturę i treści programów (także minima programowe) w poszczególnych szkołach, złożone m.in. z praktyków z biznesu.

5. Bezpośrednie zaangażowanie biznesu w kształcenie
Oprócz współpracy z biznesem przy określaniu modelu i programów kształcenia, PKPP Lewiatan widzi konieczność bezpośredniego zaangażowania biznesu w kształcenie, szczególnie w kształcenie praktyczne. Proponowane przez ekspertów rozwiązania to:

•	Angażowanie do prowadzenia praktycznych zajęć lekcyjnych w szkołach pracowników firm prywatnych, posiadających specjalistyczną i praktyczną wiedzę z danego obszaru lub umiejętność obsługi, np. najnowocześniejszych maszyn, urządzeń, sprzętu informatycznego): - wspólnie z nauczycielami, - przy uproszczonych wymaganiach związanych z uprawnieniami pedagogicznymi (np. wymagania podobne do kursu praktycznej nauki zawodu), - bez konieczności posiadania uprawnień pedagogicznych.
•	Uaktywnienie pracodawców na rzecz praktycznej nauki zawodu - rewizja praw i obowiązków firm: inicjatywy ustawodawcze związane z finansowaniem: - finansowanie ze środków publicznych kształcenia praktycznego prowadzonego przez firmę (w tym praktyk studenckich): wynagrodzenia pracownika opiekującego się uczniem praktykantem, odzieży roboczej, wyposażenia stanowiska, innych kosztów materialnych – ryczałt w zależności od branży i stanowiska; - uproszczenie systemu finansowania kształcenia młodocianych – płatności w ratach miesięcznych lub kwartalnych).
•	Wprowadzenie praktyk, staży, projektów lub pracy w firmach w ramach minimów programowych i programów kształcenia w każdym typie szkół.
•	Stworzenie systemu tutoriatu, staży i prac dyplomowych – zaangażowanie przedstawicieli firm w opiekę nad stażami i pracami – wymaganie 1 osoby z uczelni i 1 osoby z biznesu.

6. Zmiana modelu finansowania
PKPP Lewiatan jest głęboko przekonana, że rzeczywista zmiana modelu edukacji nastąpi dopiero wraz ze zmianą modelu finansowania kształcenia. Konieczne są zmiany zasad subwencjonowania szkół i uczelni, tak aby uzależnić wysokość subwencji zgodności prowadzonych kierunków kształcenia z pożądanymi na rynku pracy oraz jakości kształcenia. W szczególności eksperci rekomendują następujące rozwiązania:

•	Zmiana systemu finansowania (zmiana algorytmu subwencjonowania) szkół i uczelni poprzez: - alokowanie środków budżetowych na kierunki pożądane na rynku pracy (centralny podział funduszy na zawody, kierunki, kwalifikacje), na podstawie wyników badań i monitorowania trendów (o których mowa w części 1 opracowania) z uwzględnieniem kosztochłonności kształcenia do poszczególnych zawodów i na poszczególnych kierunkach, - uzależnienie wysokości finansowania od jakości kształcenia (zdawalności egzaminów potwierdzających umiejętności, kwalifikacje i zawody), - uzależnienie finansowania od losów absolwentów – poziomu zatrudnienia absolwentów poszczególnych szkół i uczelni (monitorowanie bezrobotnych pod kątem ukończonych szkół), - zmiana systemu akredytacji do nadawania dyplomów, uwzględniająca elementy kształcenia praktycznego, różnorodność metod kształcenia (metody interaktywne);
•	Zapewnienie równoprawnego finansowania zajęć praktycznych i praktyk niezależnie od miejsca i formy ich odbywania;
•	Finansowanie kierunków i programów (bez względu na to, przez jakie szkoły są prowadzone), a nie szkół i uczelni;
•	Zaangażowanie sektora prywatnego w kształcenie i edukację: - szkolnictwo w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne, np. w formie koncesyjnej, - możliwość prowadzenia szkolnictwa przez organizacje działające dla zysku – należy motywować i zachęcać biznes prywatny do inwestowania w kształcenie.