Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych "Lewiatan" przedstawiła Rekomendacje Zespołu ds. Edukacji przy Radzie Rynku Pracy PKPP Lewiatan. Dokument zawiera wizję i propozycje działań dotyczące najważniejszych - zdaniem ekspertów - zagadnień związanych z niedopasowaniem systemu edukacji do potrzeb rynku pracy.
Nowa wizja systemu edukacji
Narzędzia
Typografia
- Smaller Small Medium Big Bigger
- Default Helvetica Segoe Georgia Times
- Tryb czytania
Spis treści
Według PKPP Lewiatan konieczna jest ściślejsza współpraca MEN i MNiSW z właściwymi ministerstwami, pracodawcami i instytucjami rynku pracy w zakresie dostosowywania kształcenia do aktualnych i prognozowanych potrzeb rynku pracy. Eksperci rekomendują:
• | Ujednolicenie klasyfikacji zawodowej w edukacji i gospodarce (MEN i Ministerstwo Pracy), w tym: - jednolita struktura klasyfikacji zawodów, specjalizacji (profilów) i umiejętności, - kształcenie w szkołach oparte na bazie programowej związanej z danym zawodem oraz praktycznym kształceniu profilującym, związanym ze specjalizacją. |
• | Sformułowanie programów związanych z nabywaniem kwalifikacji i specjalizacji (profilów) (MEN we współpracy z resortami branżowymi i związkami pracodawców). Dzięki temu uwzględnione powinny zostać oczekiwania sektorowe (np. branża budowlana, energetyczna, finansowa, wielkie sieci handlowe) w kształceniu. |
• | Dopracowanie przez MEN, wspólnie z pracodawcami, kryteriów wprowadzania nowych zawodów i usprawnienie procedury postępowania w tym zakresie: - klarowne kryteria, wśród których podstawowym powinna być wielkość zapotrzebowania na zatrudnienie w danym sektorze i zawodzie, określana na podstawie odpowiednich badań i prognoz, - zmiana procedur postępowania w zakresie określania zawodu i wypracowywania opisów zawodów z obecnych, opartych na aplikacji, na wspólne wypracowywanie, przez MEN i związki branżowe, opisu zawodu i specjalizacji (oraz opisów kwalifikacji i programów kształcenia). |
• | Rozpowszechnianie dobrych wzorców w zakresie programów autorskich związanych z nabywaniem kwalifikacji profilowanych (specjalizacji) dopasowanych do potrzeb pracodawców w innych szkołach. |
• | Zaangażowanie partnerów społecznych w zarządzanie kształceniem zarówno na szczeblu lokalnym, jak i centralnym, np. rady programowe określające długość, strukturę i treści programów (także minima programowe) w poszczególnych szkołach, złożone m.in. z praktyków z biznesu. |
Oprócz współpracy z biznesem przy określaniu modelu i programów kształcenia, PKPP Lewiatan widzi konieczność bezpośredniego zaangażowania biznesu w kształcenie, szczególnie w kształcenie praktyczne. Proponowane przez ekspertów rozwiązania to:
• | Angażowanie do prowadzenia praktycznych zajęć lekcyjnych w szkołach pracowników firm prywatnych, posiadających specjalistyczną i praktyczną wiedzę z danego obszaru lub umiejętność obsługi, np. najnowocześniejszych maszyn, urządzeń, sprzętu informatycznego): - wspólnie z nauczycielami, - przy uproszczonych wymaganiach związanych z uprawnieniami pedagogicznymi (np. wymagania podobne do kursu praktycznej nauki zawodu), - bez konieczności posiadania uprawnień pedagogicznych. |
• | Uaktywnienie pracodawców na rzecz praktycznej nauki zawodu - rewizja praw i obowiązków firm: inicjatywy ustawodawcze związane z finansowaniem: - finansowanie ze środków publicznych kształcenia praktycznego prowadzonego przez firmę (w tym praktyk studenckich): wynagrodzenia pracownika opiekującego się uczniem praktykantem, odzieży roboczej, wyposażenia stanowiska, innych kosztów materialnych – ryczałt w zależności od branży i stanowiska; - uproszczenie systemu finansowania kształcenia młodocianych – płatności w ratach miesięcznych lub kwartalnych). |
• | Wprowadzenie praktyk, staży, projektów lub pracy w firmach w ramach minimów programowych i programów kształcenia w każdym typie szkół. |
• | Stworzenie systemu tutoriatu, staży i prac dyplomowych – zaangażowanie przedstawicieli firm w opiekę nad stażami i pracami – wymaganie 1 osoby z uczelni i 1 osoby z biznesu. |
PKPP Lewiatan jest głęboko przekonana, że rzeczywista zmiana modelu edukacji nastąpi dopiero wraz ze zmianą modelu finansowania kształcenia. Konieczne są zmiany zasad subwencjonowania szkół i uczelni, tak aby uzależnić wysokość subwencji zgodności prowadzonych kierunków kształcenia z pożądanymi na rynku pracy oraz jakości kształcenia. W szczególności eksperci rekomendują następujące rozwiązania:
• | Zmiana systemu finansowania (zmiana algorytmu subwencjonowania) szkół i uczelni poprzez: - alokowanie środków budżetowych na kierunki pożądane na rynku pracy (centralny podział funduszy na zawody, kierunki, kwalifikacje), na podstawie wyników badań i monitorowania trendów (o których mowa w części 1 opracowania) z uwzględnieniem kosztochłonności kształcenia do poszczególnych zawodów i na poszczególnych kierunkach, - uzależnienie wysokości finansowania od jakości kształcenia (zdawalności egzaminów potwierdzających umiejętności, kwalifikacje i zawody), - uzależnienie finansowania od losów absolwentów – poziomu zatrudnienia absolwentów poszczególnych szkół i uczelni (monitorowanie bezrobotnych pod kątem ukończonych szkół), - zmiana systemu akredytacji do nadawania dyplomów, uwzględniająca elementy kształcenia praktycznego, różnorodność metod kształcenia (metody interaktywne); |
• | Zapewnienie równoprawnego finansowania zajęć praktycznych i praktyk niezależnie od miejsca i formy ich odbywania; |
• | Finansowanie kierunków i programów (bez względu na to, przez jakie szkoły są prowadzone), a nie szkół i uczelni; |
• | Zaangażowanie sektora prywatnego w kształcenie i edukację: - szkolnictwo w oparciu o partnerstwo publiczno-prywatne, np. w formie koncesyjnej, - możliwość prowadzenia szkolnictwa przez organizacje działające dla zysku – należy motywować i zachęcać biznes prywatny do inwestowania w kształcenie. |
Ostatnie komentarze