O tworzeniu gier miejskich

fot. Małgorzata Bernowska, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zatorze

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Czym jest gra miejska? Jest to stosunkowo nowa forma rozrywki, rozgrywana w wielu miejscach na świecie. Istotą tych gier  jest wykorzystywanie przestrzeni miejskiej jako istotnego elementu rozgrywki. Może jak najbardziej służyć edukacji. Gra miejska łączy w sobie cechy flash mobów, happeningów ulicznych oraz gier komputerowych, RPG i harcerskich podchodów… Ich tematyka może być bardzo różnorodna, od wydarzeń historycznych, przez powieści, po historie wymyślone przez autorów gry, także uczniów i nauczycieli.

Ideą naszego projektu było stworzenie gry miejskiej, gdzie miasto (Zator – miasteczko w woj. małopolskim) stało się planszą, a gracze badaczami jego geografii i historii. Stworzyliśmy scenariusz i trasę gry, zagadki do poszczególnych stacji, pisma do sponsorów, a uczniowie wcielili się również w role arbitrów, czyli osób odpowiedzialnych za swój punkt/miejsce na trasie gry. Drużyny rozwiązywały zagadki związane z historią miasta (puzzle, krzyżówki) rozszyfrowywały zdjęcia i daty, załatwiały sprawy w urzędzie, banku i restauracji. Podsumowanie Gry, w I i II turze nastąpiło w siedzibie Towarzystwa Miłośników Ziemi Zatorskiej.

Od pomysłu przez opracowanie do wykonania

Decyzję o stworzeniu gry miejskiej podjęłam po zgłoszeniu swojej szkoły do projektu „Młody Obywatel” Centrum Edukacji Obywatelskiej. Pierwszym krokiem było przede wszystkim zapoznanie się z literaturą przedmiotu, które w tym przypadku polegało na przeglądnięciu stron internetowych dotyczących tworzenia i przeprowadzania gier miejskich - zwłaszcza broszury CEO Rozegraj okolicę czy gramiejska.pl.

W wielkim skrócie prace nad tworzeniem tego nowego sposobu poznawania przestrzeni miejskiej można zawrzeć w kilku następujących punktach/ podejściach:

1. Cel – po co gra miejska?

W naszym przypadku było to przede wszystkim:

  • zwiększenie wiedzy uczniów i uczestników gry dotyczącej własnego regionu,
  • przekazanie w nowatorski i zabawowy sposób wiedzy na temat zabytków, charakterystycznych miejsc,
  • kształtowanie poczucia wspólnoty oraz istnienia i znaczenia Małej Ojczyzny w życiu człowieka.

2. Temat/zakres tematyczny

My zdecydowaliśmy się na „wędrówkę śladami przeszłości” po naszym mieście. Na „tapetę” wzięliśmy stare zdjęcia, charakterystyczne daty, zabytki, pomniki, tak aby te elementy i ich historia utkwiły w pamięci twórców i uczestników gry. Te elementy stały się tematem zagadek w poszczególnych miejscach trasy gry, np. jedna z kart książeczki z zagadkami:

fot. Małgorzata Bernowska, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zatorze

3. Uczestnicy/ adresaci gry

W pierwszej turze (6 luty) graczami stali się uczniowie (czteroosobowe drużyny) Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Zatorze. Uczestnikami II (15 czerwca) tury byli już uczniowie gimnazjów z terenu gminy Zator.

fot. Małgorzata Bernowska, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zatorze

4. Fabuła

Fabuła – musi być związana z zakresem tematycznym gry. My nawiązaliśmy do historii miasta:

fot. Małgorzata Bernowska, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zatorze

5. Zasady gry

Zasady gry, które jasno określają kolejność działań graczy, zostały przedstawione w regulaminie. Do gry przystępuje zespół czteroosobowy, który otrzymuje na starcie wylosowaną trasę gry, mapę, kartę gry oraz zestaw zadań w formie książeczki. Zadaniem drużyny jest dotarcie do każdego z 6 wylosowanych punktów na trasie wędrówki przez miasto. W danym punkcie drużyna rozwiązuje zagadkę, a arbiter przyznaje punkty i potwierdza ten fakt na karcie gry Drużyna, która zdobyła najwięcej pkt (max 30) zwycięża.

6. Scenariusz

Tu ustalamy zadania dla zespołu tworzącego grę. Zakres zadań został podzielony zgodnie z sugestią zawartą w materiałach „Rozegraj okolicę”, choć w trakcie pracy należy liczyć się z koniecznością dokonywania zmian. Wyznaczamy zadania – najważniejsze – tworzenie zagadek do poszczególnych punktów. Nie można zapomnieć o sponsorach i nagrodach dla zwycięzców, bo rywalizacja jest istotnym elementem gry. Praca z grupa projektową, oprócz zwykłych spotkań, odbywała się również w wirtualnej przestrzeni – grupa zamknięta na FB oraz praca w Chmurze Google.

7. Materiały

Materiały – mapa trasy, stare zdjęcia, reprinty fotografii miasta, przewodniki oraz książki o historii miasta. Zadanie to było ułatwione, gdyż skorzystaliśmy z zasobów Towarzystwa Miłośników Ziemi Zatorskiej, archiwum Urzędu Miejskiego, Internetu oraz własnych materiałów. Na potrzeby gry był również prowadzony fanpage na FB: fanpage GraMiejskaZator, gdzie pojawiały się informacje przed rozgrywkami i relacje z gry w I i II turze.

8. Rozgrywka

Odsyłam tu do filmów z I i II tury I Gry Miejskiej „Wędrówka śladami przeszłości”, które w ciekawy sposób prezentują przygotowania i samą rozgrywkę.

9. Podsumowanie

Końcowy etap prac to dokonanie podsumowań, znalezienie mocnych i słabych punktów całego przedsięwzięcia, napisanie relacji do prasy lokalnej oraz dostarczenie podziękowań do sponsorów.

Tworzenie gry miejskiej może stać się doskonałym materiałem na gimnazjalny projekt edukacyjny i być jednocześnie dobrą zabawą dla uczniów i opiekunów.

fot. Małgorzata Bernowska, Zespół Szkół Ogólnokształcących w Zatorze

Notka o autorce: Małgorzata Bernowska jest nauczycielką języka niemieckiego i geografii w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Zatorze. Niniejszy artykuł ukazał się w blogu Superbelfrów i został nieznacznie zmodyfikowany przez Marcina Polaka, licencja CC-BY-SA.

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Przerażająca wizja. Z jednej strony trzeba gonić za technologią która rozwija świat, z drugiej stron...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykład w czasach postpiśmienności, czyli szukanie drogi we mgle
Tak, najważniejszy jest tok rozumowania, opowieść o wiedzy i dochodzeniu do wniosków, odkryć. To się...
Wykładam matematykę i staram się postępować na przekór pewnego określenia czym jest wykład: to trans...
Stanisław Czachorowski napisał/a komentarz do Wykłady w stylu programów popularnonaukowych?
Zawsze najważniejszym jest mieć coś do powiedzenia. Interesującego, ważnego, wartościowego. Dobrze j...
Jak widzę, odniósł się Pan do mojego komentarza, więc odpowiem.Programy B. Wołoszańskiego były różne...
Pani Anno, to co zamierzam napisać dotyczy zarówno psychologów szkolnych jak i pedagogów. I jedni i...
Drodzy Państwo, czy głupotę można nazywać po imieniu? Czy głupota ministra jest głupotą szkodliwą? C...
Jak się zadaje pytanie całej klasie to nie odpowiadają nieśmiali. Te rady są ok tylko dla tych, któr...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie