"Jak cię widzą, tak cię piszą" - to stare polskie porzekadło zawiera bez wątpienia mądrość zbieraną przez pokolenia. W dzisiejszych czasach powinno się jednak mówić "Jak cię widzą i słyszą, takie odnosisz sukcesy". Nie da się ukryć, że gdy weźmiemy pod uwagę realia funkcjonowania w świecie biznesu, gdy na zewnątrz firmy liczy się to, co zrozumie i zapamięta na spotkaniu z nami klient, a wewnątrz - to, do czego będziemy w stanie przekonać naszych współpracowników i szefów, to właśnie prezentacja. Dla jednych to sztuka, dla innych rzemiosło, które warto poznać i przećwiczyć.

Żyjemy w czasach obfitości. To znaczy niektórzy żyją w nadmiarze (w skali całej Ziemi i ludzkości). Nadmiarze konsumowanych kalorii i... informacji. Nadmiar kalorii szkodliwy jest przy siedzącym trybie życia. Bo kiedyś ruszaliśmy się znacznie więcej. I mniej jedliśmy. Z konieczności. Z biedy i warunków środowiskowych. A nadmiar informacji?

Mają otwarte głowy, chcą działać i zdobywać nowe doświadczenia. Już wiedzą, że razem mogą więcej. Młodzi ludzie z YouthBanków kolejny raz pokazali, że w ich pomysły warto inwestować.

Kultura to coś znaczącego. Kulturalna edukacja jest ważna i powinna mieć wysokie miejsce w szkole. A jaką ma rangę dzisiaj? To ona uwrażliwia i budzi szacunek do człowieka i humanistycznych wartości. Kulturalnego człowieka widać na pierwszy rzut oka. Czy pytanie w tytule jest więc retoryczne?

Rozumienie treści jest sednem kształcenia. Opanowanie ich bez rozumienia nie ma sensu. Ucząc się trzeba zrozumieć treści i język. Rozumienie czegoś lub kogoś to wielka sztuka. Jest jednym z podstawowych warunków skutecznego uczenia się i uzyskania wysokiej jakości edukacji. Czy rozumienie jest dziś trendy?

Kiedyś na podwórku zdobywaliśmy kompetencje społeczne. Wymyślaliśmy zabawy, ustalaliśmy reguły i sami pilnowaliśmy ich przestrzegania. Nie obywało się bez gniewu i zabierania swoich zabawek i pójścia na swoje podwórko. W podwórkowej szopie uczyliśmy się majsterkowania, robiliśmy karmniki, zabawki i różne eksperymenty. Okazja do pozaformalnej edukacji politechnicznej. Pomagali starsi koledzy, jakiś wujek, sąsiad itd. Na wsi kowal, stolarz, garncarz. Tego już nie ma. Warto odtworzyć w nowych realiach.