Z pewnym zdumieniem słuchałem słów ministra edukacji Wielkiej Brytanii Michaela Gove, który przebywał z wizytą w Polsce. Podczas zorganizowanego we wtorek przez redakcję Gazety Wyborczej spotkania padło wiele zaskakujących wypowiedzi. I dużo pochwał pod adresem przemian w polskim systemie oświaty, potwierdzonych zdaniem gościa przez wyniki badań PISA.

Idee otwartości stają się najważniejszymi siłami kształtującymi obszar nauki i edukacji w Unii Europejskiej. Stanowią już ważny element europejskiej strategii Agenda Cyfrowa 2020. Polityka Otwartego Dostępu stała się kluczowym elementem unijnego Ramowego Programu Wspierania Badań i Innowacyjności 2014-2020. Czy w Unii Europejskiej i krajach członkowskich OECD zaczyna się epoka Otwartej Nauki?

Projekt Cyfrowej Szkoły, a przede wszystkim e-podręczniki, niczym muza tchnęły w umysły wielu osób potrzebę przedstawienia swojego zdania, wyrażenia zadumy Stańczyka, rozdzierania szat w akcie rejtanowskiego protestu, artykułowania kasandrycznych przepowiedni lub wręcz przeciwnie, głoszenia cyfrowej dobrej nowiny i nadziei na lepszą cyfrową przyszłość.

Projekty powinny być krytykowane i to jak najwcześniej, bo to pozwala uniknąć potknięć. Ale z drugiej strony najbardziej dziwi mnie mówienie „znów się nie uda”, zanim się zaczęło. Wydaje mi się, że każdy projekt jest inny. Na każdym coraz więcej się uczymy. Projekt epodreczniki ma szanse na sukces. Ale pod jednym warunkiem: że eksperci przekonają nauczycieli, że warto wykonać krok w kierunku Cyfrowej Szkoły.

Zapewne wiele osób zajmujących się edukacją uwiera obecny system szkolny. Ale często jest tak, że pomysły na jego przebudowę padają w debacie z różnych stron, w różnych miejscach i są słabo słyszalne. Zastanówmy się, jakie moglibyśmy postawić tezy. Oto propozycja pierwszych siedmiu, wraz z uzasadnieniem. Dopisujmy kolejne w komentarzach.

Polska edukacja nie ma ostatnio najlepszej prasy. Za drzwiami szkoły czeka pilotaż projektu Cyfrowej Szkoły, który ma przynieść technologiczną rewolucję. Jednocześnie - słychać, że ta sama szkoła nie uczy kreatywności, samodzielnego myślenia i współdziałania. I przygotowuje do studiów ludzi, którzy potem nie są w stanie sprostać wymaganiom rynku pracy. Z jednej strony mówi się o tym, że szkoła przygotowuje tylko do zaliczania testów a z drugiej, że w rankingach, na tle innych krajów, nie jest z polską edukacją aż tak źle.